hesum, tí tey vænta, at føroyingar fara at trýsta marknaðin fyri lodnu til matna, sum serliga er í Japan. Halda fram Eins væl og íslendsku virkini helst vilja sleppa undan kapping úr Føroyum um lodnuna,

uttanríkishandli sæst, at ES lond standa fyri meginpartinum av okkara samhandli, tó so at Kina og Japan eru komim upp í part. Hetta vísir at vit hava stór áhugamál í ES, men eisini at vit kanska eiga at

passión. - Eg havi verið til hvønn tann einasta útidyst hjá Írlandi seinastu 10 árini. HM í USA, HM í Japan og Korea og dystir av alskyns slag kring alla klótuna. Er tað ikki ein dýrt ítriv? - Tað er tað, men

Commission, varð stovnaður 9. apríl 1992. Limalond eru Ísland, Norra, Grønland og Føroyar, meðan Kanada, Japan, Russland og Danmark eru eygleiðarar. Uppgávan hjá NAMMCO er at granska, samstarva og gera tilmæli

"eitt deytt tól". Seinastu 5 árini er verulig gongd komin á. Privatar fyritøkur úr USA, Týskalandi, Japan, satilitt-ríkjunum Hongkong, Taiwan, Singapore o.ø. eru nú sloppin inn á henda stóra og sera áhugaverda

framvegis best ta føroysku útgávuna. Bye Bye Bluebird er eisini seldur til lond sum Holland, Frakland, Japan og eini trý onnur. Tað hevði nú verið stuttligt at sæð filmin á japanskum.

hesum sambandi, at ein króna í vinstra lumma er og verður ein króna. Eitt lán, antin tað so var í Japan, tað í síni tíð varð lænt og nú verður afturgoldið til ein annan, ið nú hevur yvirtikið tað, er og

kríggi og flogførum, ið sorla World Trade Center. Alt kann ávirka okkum í dag. Sjúkur, fíggjarstøðan í Japan, bumbuálop ella ein harður vetur í USA kunnu fáa oljuna at gerast dýrari og seta framleiðsluna og [...] frá Antiqua meðan vit tosa í eini finskari fartelefon, áðrenn vit halda leiðin heim í einum bili úr Japan, ið er framleiddur í Týsklandi av pólskum arbeiðarum. Globaliseringin er ikki ein óndur dreymur, men

dømi – vit kenna jú nýggju marknaðirnar, har Føroyar kunnu fáa størri samhandil: Kina, Suðurkorea, Japan, Russland o.o. – vit vita eisini væl um, hvar føroyskt eigur at verða styrkt, men eg velji at steðga

hann eina ferð, sum vardi í tveir mánaðir, við skipinum “Jutlandiu” hjá ØK, eina ferð úr Europu til Japans og heim aftur. Í útvið fimm ár, frá fyrst í 1989 til við árslok í 1993, var Finnur samferðslustjóri