gjalda ta upphædd, sum hann gjøgnum fíggjarlógina hevur ætlað at latið SvF og ÚF. Meiri tjóðagóðs! Nei, keine Hexerei, nur behendigheit. Ella sum tá ÚF segði frá tíðindum úr Kina: fyrst skjóta teir tey
raðfylgjuna í alfabetinum kenna børnini heldur ikki. Ein sjálvgivin meinbogi, sum vit eiga at siga nei takk til og broyta. Svøríki økti alfabetið, vit skerja Í 2006 økti “Svenska Akademiens språkkommité”
hevur so tikið avgerðina at brúka ov nógv; men peningurin var ikki brúktur í ein dag ella í eina viku. Nei, tað má hava vart í nakrar mánaðir. Varnaðist eingin alla hesa tíð, at her gleið skeivan vegin? Eru
finnast mær vitandi enn fólk, sum siga, at jørðin er ikki rund, fløt. Er hetta tvey ymisk sjónarmið? Nei! Annað er rætt, og hitt er skeivt. Um onkur hevði gjørt eina sjónvarpssending, sum við flottum teknikki [...] tílíkari sending, høvdu tit so sagt: ”Ja, hetta er eitt sjónarmið. Sjálvandi mugu vit senda hana”? Nei. Vónandi ikki. Tí her er ikki talan um tvey ymisk sjónarmið, sum hava sama virði. Annað er rætt. Hitt [...] sendingini, at meirilutin av teimum, sum granska í hesum, eru korruptir forførarar, so mugu tit ivast. Nei Ivan. Hetta er ikki ein spurningur um sensur ella ikki. Hetta er fyrst og fremst ein spurningur um
num Karina, um hon var brún allastaðni. Karin hevði bara svarað við sínum størsta smíli og sagt, "Nei, ikki her." og peika á tenninar. Slíkt kanst tú bara smílast at og fyri alt í verðini ikki gera tað
Kennir tú Gud? Hann sum hevur skrivað Bíbliuna? Nei, tað gert tú ikki! Tí kendi tú Hann, so visti tú eisini, at slíkur kærleiki sum tú sipar til millum menn, er andstygd fyri Gudi! Fy. Mós. 2, 22-24: Av
Teir høvdu sent mær ein teldupost, men hann hevði eg ikki sæð. Mín fyrsti tanki tá teir ringdu, var nei takk. Tað var so hart at vera við til DM, at eg orkaði ikki beint tá at hugsa um HM. Men nú havi eg
fyri umhvørvið á staðnum. Tað gevur ungdóminum gott í beinið og ríkar gerandisdagin hjá íbúgvunum. Nei, listin er ikki av tí ónda. Men Gerhard skal hava loyvi at hava sína meining um tey, ið skapa hana
nóg mikið at biðja Guð um grøðing. Tað var ikki nóg mikið at siga, at um Guð vil, verði eg frískur. Nei, man skal sjálvur taka stig til, at grøðingin hendir umgangandi. Man skal biðja Guð um grøðing her
eru tit sera væl komnir til Sands, bæði at fiska og at vitja; men soleiðis at taka broddin av okkum, nei góðin, tað verður ikki.