hjá Janusi. Báðar yrkingarnar leggja fyri við einum spurningi, Janus spyr um tíð, tá ið hann sigur: "Nær verður heimferð mín", Regin spyr um pláss, tá ið hann sigur: "Hvar er rás um reynið". Báðir brúka fuglar [...] "Hans Andrias hevur kanska fínari hatt enn Carl Jóhan - men Carl Jóhan hevur fínari hatt enn hann." Og spyr so: "Hvør skal binda beistið?" Hetta speisemið og respektloysið eigur eingin at taka illa upp - tað

fíggjarnevnd Løgtingsins arbeiðir við í sambandi við fíggjarlógina fyri komandi ár. Fíggjarnevndin spyr, um rakstrarstuðulin til P/F Eystur- og sandoyartunlar heldur fram ella kann væntast at verða avtikin

arminum. Og tá hurðin smekkar aftaná teimum, hyggur hasin fitti beiggin upp á pápan við stórum eygum og spyr, sum bara hann kann spyrja: "Babba? Hvat sigur tú til mega menna-party?". Sum í “kom-vit-báðir-og [...] tí vit vita betur. Men vit snýta, eta eitt sindur og goyma restina inni í skápinum. Morgunin eftir spyr beiggin sjálvandi eftir posanum. Vit vísa honum goymistaðið og leggja honum eina við, at nú goyma

tað kemur eitt politiskt trýst úr Føroyum. ?Hvar gongur markið fyri, hvar vit kunnu blanda okkum, spyr Troels Lund Poulsen. Haldið tykkum burtur Politiken hevur eisini fingið orðið á Annitu á Fríðriksmørk

hjá privata felagnum gera tað neyðugt, at tvangsflyta byggimyndugleikin frá kommununum til landið, spyr borgarstjórin. - Hetta kann ikki tulkast øðrvísi enn, at landið vil gera tað lættari hjá privata felagnum

liggur nú í respiratori, sum trýstir luft inn og út úr lungum hansara. Kemur maðurin at yvirliva? spyr norska heimasíðan VG. - Nei, tað vænti eg ikki, sigur læknin, Bartosz Rustecki á Wojskowy-sjúkrahúsinum

Annars biði eg altíð áðrenn dyst, sigur hann. Samrøðan líður móti endanum. Undirritaði reisir seg og spyr at enda, hvørjar vónir Pól Jóhannus hevur til GÍ liðið í ár. - Eg vænti, at vit koma longur upp. Nú

brekaðu at frama. - Vit senda bara drunnin víðari og siga, sum vit plaga, at vit eru so fá og smá. ÍSB spyr um hetta ikki er skomm fyri okkum føroyingar, bara at spæla við, men ikki gjalda gildið?, -Vit hava

tí. Tað minsta mátti verið, at tey ringdu og tosaðu við meg um hetta, áðrenn tey gjørdu nakað. Hon spyr eisini, hvat hendir, skuldi tað vilja illa til og virkið í Hvalba heldur uppat. - Virkið í Hvalba

er. Hin lítli, ið til skips er fyrsta túrin, fjálga heim og mammu minnist hann. Við gráturødd hann spyr, so kaldur, stúrin, nær til mammu heim hann sleppa kann. Pápin blundar, minnist smáar hendur rættar