teir kunnu. ? Fáa teir ein kjans, so taka teir hann, men eg skjóti aftur, og so halda teir gák eina løtu, sigur Tommy turrisliga. Arging rínur ikki við Tommy. Hann hevur eitt endamál við egningin. Í summar

byrjar veruliga pínan, sum lívið ber: tú ert tín egni dagur tú verður eitt kámt skap av támi eina løtu inni í ljósinum Her er lívsjáttan at hóma, tí persónurin er veruliga til og í ljósinum, men tú ert

og helt sær har alla høgtíðina, men veðrið var tað sama góða. Ongin stormur, onki illveður. Í somu løtu klokkurnar skuldu ringja fyri nýggja túsundáraskeiðnum, og Leivur Hansen festa í fýrverkið, brast

at enn fleiri føroyingar fara at duga at tosa og skriva á móðurmálinum, also føroyskum. Eg eri onga løtu í iva um, at vánaliga málið í fjølmiðlunum, bert er tað ovasta av ísfjallinum. Hvussu man standa til

og veðrið var gott. – Eg havi ongantíð havt sjóverk, og tað gekk væl við børnunum eisini. Onkra løtu spældu tey niðri á dekk­ inum á bátinum. Eg vildi bara sleppa aftur til Íslands, og tí tók eg

trimum kvinnunum, sum fylgdu Jesusi hvar hann enn fór Út um allan heim Johan steðgaði á eina lítla løtu, fyri líka at minna seg á, hvat annað, ið prædikumaðurin annars hevði sagt – jú, hetta, at tað er

bý, bara fyri at venda, og so at koyra fullfermdir til eina smábygd og skapa trunka og tronga eina løtu til alt er yvirstaðið og einki liggur eftir til nakran, eftir hvat eg havi uppspurt. Og so eru tað

telduposti, tá klokkan nærkaðist midnátt hetta kvøldið. Vit gjørdust ikki sørt ovfarin, tá teldupostur løtu seinni kom úr Grønlandi – við fínari mynd av stovuni hjá Linjohn! Hann var tá staddur á brúnni á

borgarstjóri, sigur Eyðstein Zachariasen: - Jú, eg eri ógvuliga spentur og vónríkur, og eg ivist onga løtu í, at hetta fer at ganga væl hjá okkum øllum, sum eru vald í nýggja býráðið. Eg havi uppbygt mær nakrar

privat persón. Eg elski tað eg geri, og eg livi fyri tónleikin. Tað er ikki nakað, ið eg geri fyri løtu vinning ella fyri at blíva kendur, men tað at spæla tónleik er mín háttur at liva. Men eg eri eisini