sum mólu rundan um Janus sum gongustjørnur um eina ? gaman í við hvørt heldur óstøðugt singlandi sól. Tey og teirra ættarlið. Fús at virka fyri sínum hugsjónum uttan nakrantíð at spyrja um vinning umboðaðu

hevur sína ? og so eisini húsið við teim stóru vindeygunum. »Meg minnist ein summardag við bjartari sól og andaløttum fleyri,« sigur áin uttari í durinum, »tá var grasið so grønt sum aldri áður, og sóleyurnar

høgu trøini, og har settu vit okkum so at bíða. Himm-alin var longu vorðin eitt sindur gulligur, men sól-strálur vóru ongar enn. Fjøllini lógu kavaklødd og tignarlig í nánd, tey flestu millum 6000 til 8000

segði hann. Elskuligi gesturin, mín kaldi arvingi. Tú, sum livdi so stutt og bleiv mær kærari enn sól og máni. Mín kloakkprinsessa, á veg upp í Himmiríki...«

meðan vit vóru har yviri. Og tá líktist Grønland tí Grønlandi, tú hevði eina mynd av í tínum huga. Sól, grót, grønt í fullum blóma. Vit vóru ikki einsamøll á skúlanum. Liðið frá Qaqortoq (Julianehåb) sunnast [...] lagdur av til hagatúr ? ella »fjeldtur?, sum tað var rópt í skránni. Dagurin var ríkaður við brennandi sól og mýggjabitum. Myndin talar fyri seg. Her var dansað og sungið. Tikið varð saman í rundkoyringini [...] avstað. Nógv nýggj vinabond vóru knýtt og skulu nú standa sina roynd. Men tá ið vit sótu í brennandi sól uttan fyri bíðihøllini í Kangerlussuaq vóru fólk bara móð ? og glað. Glað um, at tað hevði gingist

praktisk og vælumtóktar lutir sum kalendarar við mánafasum, nýggjum kometum og meteorstimum og komandi sól- og mánamyrkingum, umframt eina stutta frágreiðing um stjørnustøður so sum Cassiopeia, Orion, Karlsvognin

hann aðrar leiðir hvat formi og myndamáli viðvíkti. »Stjørnur á tróðurhválv, endaði hann yrkingina »Sól og grúgva«. Bílætið var orginalt, men hóast tað, so høvdu bæði Guttormur í Múla og Nólsoyar Páll kunna

Ungi gøtumaðurin, Petur Jensen, fekk heiðurslønina fyri fagrar bókmentir fyri yrkingarsavnið ?Ongin sól er til?. Við hesari heiðurslønini, eins og hinum trimum M.A. Jacobsen heiðurslønunum, fylgdi ein s

Gekkinum, kanst tú enntá fáa eitt vikuskifti á einum hotelli í høvuðsstaðnum, ella verða sendur til sól og hita niðri á Miðalhavinum. Jú, nógv er broytt, síðan Nóa fekk boð um at fara út úr Ørkini við familju

ljóðar? royk. 6. Jú, hvør ein árstíð, við hvønn sín dám, her minni vakti og streingir rørdi, og vársins sól gjørdist aldri kám, men sál og sinni í hæddir førdi, tá hon sást ferðast um kamb og Stall og náddi