ynski um nakran sess, og kanska júst tí fekk hann bjóðað teir flestu. Hansara fyrsta svar var altíð nei, men so fór tingbólkurin í gongd at sannføra hann um, at hann var tann rætti. Onkuntíð var síðsta vápnið

stappaður í kviðin at drekka blóðið. Høgrumegin ein avhøgd, blóðgað hond. Vinstrumegin eitt avhøgt høvd! Nei, hyggur tú nærri, eru hond og høvd ikki høgd av, men skrykt av. Okkurt ódjór hevur skrykt tað leyst

spyr, um eg havi brúk fyri hjáp/vegleiðing... hon spyr meg, um eg veit, hvat er galið !? eg svarið nei! hon greiður mær frá, at tað er saltið á gonguteiginum sum hevur sett seg undir labbarnar, og hetta

viðgerðarum. Høvuðsendamálið er at taka sær av áhugamálunum hjá sjúklingunum, íð antin hava sagt nei til læknaliga viðgerð, ella hava supplerað læknaligu viðgerðina við alternativa viðgerð og uppaftur [...] traditionellu læknaligu viðgerðirnar eru vísindaliga grundaðar, m.a. tí at sjúklingar, ið hava sagt nei til læknaligu viðgerðina ikki verða skrásettir. Felagið arbeiðir við at skráseta royndir av alternativum

10 høsnaheykar skulu hava minst 5.000 smáfuglar, 100 høsnaheykar skulu hava minst 50.000 smáfuglar, nei, nú svimlar.... Um vit seta likkur, krákur og ravnar í staðin fyri høsnaheykar, so er tað knappliga

Eftir meting landsstýrismannsins kemur hetta ikki at hava eyka útreiðslu við sær fyri landskassan. Nei, her verður eingin eyka útreiðsla. Her er sjálvandi ein sparing. Í veruleikanum er lítil og eingin

millilitrar. Einki roks. Ikki talan um, at hon vil hava pengar fyri snapsin. Ein til hitt beinið. Nei, nei, ongar pengar. Skít, nú fóru báðir í sama beinið, so eg má hava tveir afturat til hitt. Eg krevji

innkeypsvognunum. Knappliga kom mær til hugs, at mær tørvar eina tjúgukrónu. Niður í taskuna at leita, nei ? einki leyst yvirhøvur. Hvat er til ráða at taka! Jú, skundi mær inn á apotekið ? vil ikki bara veksla [...] Miklagarði. Vognurin vil ikki tað, eg vil og mitt í øllum fangi eg meg sjálva í at tosa við vognin: "Nei, vit skulu ikki hava blomstur í dag ? ver nú góður og koyr inn í Miklagarð". Vóni ikki, at nakar hoyrir

aftur. Tey hava ikki brúkt summarferiur og feriur annars á teimun sólríku strondunum í útlondum. Nei, leiðin gekk suður til Hvalbiar at seta eplir niður um várið, hoyggja um summarið, taka slaktið upp

beinleiðis, um nøkur tilsøgn var givin, áðrenn endaligt loyvi var útskrivað, svaraði hann heilt greitt: »Nei«. Sostatt kann staðfestast, at vestmenningar hava keypt eitt línuskip við ongum veiði- ella fiskiloyvi