menneske, så tror vi på ham uden at bestemme det selv. Det er tværtimod den andens troværdighed, som gør udslaget. Er han troværdig, må vi tro på ham, er han det ikke, kan vi ikke tro på ham. På akkurat samme [...] stadig om sin brud. Han nægter at tage et nej for et nej. Selvom Han ved, at Hans udkårne hader lyset og ikke kommer til lyset, for at hendes gerninger ikke skal afsløres, så bærer han hende alligevel på [...] denne mægler og slår ham endda ihjel ved at hænge ham op på et kors, som vi hørte i påsken. Men gammel kærlighed ruster ikke, og Guds kærlighed er så skinnende som aldrig tidligere. Han er så ung og så stærk

boðini. Hvør var Valdi, jú , hann fór sín fyrsta túr til skips 14 ára gamal við sluppini “Elisabeth” úr Sandavági. Pápin var við, hann plagdi at siga, at tað var besta reiðarí, hann hevði verið í, og skiparin [...] og tað fekk hann eisini, Valdi var av raskastu monnum. Tá eg nevni “Blindan”, kann hetta misskiljast, Dánjal var starblindur, men hann var sjómaður alt sítt lív og sigldi sum aðrir menn. Hann gjørdi alt [...] hevði hann brúk fyri síðumonnum, sum vóru erligir við hann, tá t.d. snørini vóru fløkt og fiskurin skuldi takast av. Hvør maður átti sín fisk, tað var tað, sum bleiv avroknað eftir. Í bókini hjá Eiler Jacobsen

tá ið eg hoyrdi, at pápi mín var funnin druknaður, hann, sum var so góður svimjari. Eg helt, at tað kundi ikki passa, men so komu beiggjarnir Eiler og Jón, tá gekk upp fyri mær, at tað mátti vera satt [...] glaður fyri at vera við har og helt tú so nógv av Thorleifi, altíð spurdi tú meg, um eg hevði sæð hann. Babba, at tú var væl avhildin, sást á tí stóra skara, sum kom at fylgja tær, og eitt skalt tú vita

ára gamal var lívstráðurin slitin. Tað var eitt, sum Pauli var klárur yvir. Hann átti vísan stað heima hjá Harranum sum hann hevði sett sítt álit á. Konu hansara, Almu og børnunum, ja øllum hansara kæru [...] xMong vóru minnini sum leitaðu fram í hugan, nú tá eg frætti, at frændi mín Joen Pauli Hammer var fluttur heim til Harran. Pauli var elstur av níggju systkinum, og byrjaði sum siður var í stórum familjum [...] Fløttin undir ánni. Eg sum var lítið djarvur í bakkanum, dámdi best at halda meg nærri Jóhannesi, tí hann var so róligur. Pauli lá oftast útifyri í báti. Trý seinastu árini, áðrenn eg flutti til Ísland, arbeiddu

Thomsen í Vági og har búði Saloma, fyrstu tíðin tá hon kom til Vágs. Eisini búði Sivar Hansen í Vági, og hann var mammubeiggi at Salomu. Sigast skal, at Sivar var eitt framúr gott og stuttligt fólk, akkurát somu [...] Saloma eisini. Saloma hevði annars 2 onnur systkin búgvandi her suðri. Ninna sum búði í Hvalba og Eiler sum eisini var gubbi at mær, búði eisini í Vági. Gjøgnum hennara lívsleið, hevði Saloma ymisk arbeiðir [...] flest kallað “Hjá Adolf “ ella hjá Petur Nolsø. Tá Adolf doyði, vildi Saloma ikki meira, hon saknaði hann hvønn dag, tosaði bara um at sleppa heim til Adolf, nú eru tey so saman í himmuríki. Saloma andaðist

Niels Juel um klokkaratænastuna, so var tað við lív og sál hann segði frá hvussu alt byrjaði. Hann segði mær, at hann var einans 14 ára gamalur tá hann Krists himmalsferðardag hin 20. mei 1939 á fyrsta sinni [...] sinni ringdi við klokkuni í gomlu kirkju á Ziskatrøð. Tá loysti hann pápa sín av, og síðan ringdi hann fyri pápan, tá ið hann sigldi undir krígnum og annars ikki kundi, til ið Niels Juel Alla halganna sunnudag [...] kósina, ið førir til eydnulandið! Takk fyri alt og hvíl í friði Niels Juel Arge! Virðingarmest Hans Eiler Hammer Sóknarprestur

arbeiða ymiskt á landi, og var hann í nógv ár hjá Demich og seinni á goymsluni hjá Tórshavnar Skipasmiðju. Hann var nærlagdur í sínum arbeiði og vællýddur allastaðni, har hann starvaðist. Jógvan var giftur við [...] vælgjørdur. Hann var mær ofta góður í ráðum, og hevur hann mangan rætt mær eina hjálpandi hond. Seinnu árini var heilsan farin at bila, og Jógvan gjørdist meir og meir óhjálpin, so í mars í fjør flutti hann inn [...] skipari. Hann sigldi eisini nøkur ár við Tjaldrinum, og tá eg eitt stutt tíðarskeið fyrst í 60’unum var dekksdrongur har umborð, komu vit at kennast. Tá Jógvan gavst við sjólívinum, fór hann at arbeiða

at sleppa við pápa ella øðrum inn til Klaksvíkar at avreiða hýsu. Fryntligir menn at møta, hann og beiggi hans­ara. At koma inn á Stengurnar í teimum døgum var eitt upp­­livilsi fyri ein ungan drong hvørja [...] Borðoyavík - av fyrsta hátrýstinum yvir oyggjarnar í langar tíðir - og líkasum heilsaði Jákupi, nú hann á sístu ferð síni út í Grøv segði Klaksvíkini far­væl. – Kom at kenna Jákup í sjeytiárunum, tá vit [...] motorum hoyrdust runt vánna, ja, tá var gaman at liva. Í hesum umhvørvinum vaks Jákup upp. Ei undur í at hann seinni í lívinum kom at virka innan hetta økið í eitt heilt mannaminni við sera stórum áhuga og hegni

Tað vóru tung boð at fáa um, at kæri starvsfelagi okkara, Ingrið Hammer, var farin. Væl vistu vit, at Ingrið stríddist ímóti herviligari sjúku, men at tað skuldi ganga so skjótt frá tí, at Ingrið gjørdist [...] vera mentan, so galið tað vildi. Og júst hetta, hendan eginleika, sum als ikki er so sjálvsagdur, sum hann tóktist at vera, tá ið Ingrið segði sína hugsan, vóru vit mong, sum hámettu hana fyri. Tí var tað [...] ógloymandi upplivilsi. Á Landsbókasavninum er saknurin eftir Ingrið stórur, men enn størri kennist hann eyðvitað hjá tykkum, ið stóðu henni nærmast, manninum, børnunum og ommubørnunum. Tit skulu vita, at

mange ande ble jeg dømt som kjetter og mange anstøt la de for min fot. Nu har jeg sett ham selv og hørt hans stemme. hann hvisket disse underfulle ord: Her er korset, kronen venter hjemme. Din tåresød blir [...] gyldu honum til síðsta hvíldarpláss her. Og sum Guds orð sigur: »Hvør lastar hann fyri atburð hansara!... Til gravar verður hann borðin við heiður, og vakt verður hildin yvir gravheygnum. Søt er hvíla hansara [...] elskaði tykkum. Ærað verið minnið um Erling. Jeg kjenner en sum vandret har i verden. Hann eide ikke jordisk gods og gull. Hann bar en større rikdom under ferden; en frelsesgave skjønn og underfull. Som kildens