Gundadali millum Varðagøtu og Hoydalsveginvegin av til ítróttarendamál. At ímynda sær at menn fyri 100 árum síðan høvdu slíkar visjónir um ætlanir til ítróttarendamál er ikki lætt at skilja, men so mikið

gevur. Eitt stórt skip sum eitt nú ?Amsterdam?, sum tvær ferðir hevur verið í Føroyum, gevur okkurt um 100.000 kr. í inntøkum til Tórshavnar Havn. Tey minstu av slagnum leggja ?einans? umleið 30.000 kr. eftir

tíðarskeiðið, uttanríkisráðharrin Johan Jørgen Holst. Tá flogskiparin bleiv tikin, fann løgreglan 100 kilo av hassj krógvað umborð á flogfarinum. Fyri hetta noyddist føroyingurin inn at sita í tvey ár

finnast. Vit hava í alt ov stóran mun skipanir sum hóska til ein danskan leist, eitt samfelag sum er 100 ferðir størri enn okkara. Møguleikarnir Vit hava tveir møguleikar. At detta niður aftur í hin gamla

royndirnar. Eg kom at hugsa um ta einu ferðina, vit spældu ein minniligan fótbóltsdyst í Tromsø. Vit taptu 10-0. Hvørja ferð, eg noyddist í meskarnar eftir bóltinum, spældu norðmenn eitt eyðkennislag til gleði

ð uttan at síggja nakað til olju. Men man skal ongantíð siga ongantíð, og tí kann ikki sigast við 100 prosent vissu her og nú, at brunnurin verður eitt vónbrot, fyrr enn borurin steðgar og verður tikin

millum gentu og drong - hon norðast og hann sunnast av landi. Vit eru fáment, og færri vóru vit fyri 100, 200 árum síðani, og at tað er at undrast yvir, at vit eru so fræg, sum vit eru. Arvur hevur ikki darvað

millum gentu og drong ? hon norðast og hann sunnast av landi. Vit eru fáment, og færri vóru vit fyri 100, 200 árum síðani, og at tað er at undrast yvir, at vit eru so fræg, sum vit eru. Arvur hevur ikki darvað

hetta hóast ein er fulltíðar kommunulækni og fulltíðar tingmaður og hevur eina inntøku langt omanfyri 100.000 krónur um mánaðin. Mange bække små, ella alt ger mun, sum sambandsmenn plaga at taka til. Eg verði

við skaldsøguskriving í øldir, ja, í ártúsund, so er skaldsøguskrivingin í Føroyum bert gott og væl 100 ára gomul. Tað er ikki burtur av leið at siga, at tað var Hammershaimb, sum við sínum beinraknu og