staðin kann hugsast at keyp og sølur heldur gera at Røkke keypir seg upp til meirlutaeigara aftur. Fiskur. Hettar er tann parturin av Røkke-skipanini sum higartil hevur verið av størstu áhuga fyri føroyingar

num hjá Arnfríð Lützen. Í heila tikið vildi hon sagt, at tey eta rættiliga varierað heima. - Men fiskur skal vera í boksini. Tað hava vit fingið okkum til vana. Og fiskin bíleggja vit frá Norðfra. Fri

ninum hjá Arnfríð Lützen. Í heila tikið vildi hon sagt, at tey eta rættiliga varierað heima. Men fiskur skal vera í boksini. Tað hava vit fingið okkum til vana. Og fiskin bíleggja vit frá Norðfra. Fri

Stórur er munurin ikki, men summar vørur til dømis mjólk og breyð eru bíligari í Danmark, meðan kjøt, fiskur og døgurðamatur annars yvirhøvur er dýrari. Men kanska eru fleiri “discount” handlar at velja ímillum

hjá Petru fór fram, vísa tey á, at sannlíkindi fyri, at toskur rýmir úr alinótum, bæði sum vaksin fiskur, men eisini sum rogn, er avgjørt til staðar. Tískil er tað av stórum týdningi at fáa staðfest, um

heima á Toftum. Fingrarnir hava altíð sitið væl á Peturi, og frá hesi tíðini er at siga, at tá ið fiskur varð pakkaður varð hann sjálvandi merktur. Petur helt, at stemplið var ikki nóg gott. Hann fór undir

navn til S. P. Petersen’s Eftf. Seinni varð hugsað um at fara til Grønlands at veiða. Her var nógvur fiskur fingin. Hetta hevði við sær , at turkihús vórðu bygd. Eisini varð komið inn á blikkpengarnar, sum

samband er frá ári til annað ímillum, hvussu nógv plantuæti veksur á landgrunninum og hvussu nógv fiskur hevur at eta á landgrunninum. Hetta sæst so eisini aftur í hvussu stór tilgongdin av nýggjum árgangum

Plinkan – próvtøkur og uppgávuskriving Tað er forlagið Sprotin, sum eigur og rekur orðabókaskipanina, sum øll í føroyska skúlaverkinum hava atgongd til. Men netsambandið verður vanliga kvett, tá ið pr

fyri meira enn 40 árum síðani var við skotskum fiskiskipi undir Føroyum.. Tað var sera sera góður fiskur, sum fekst undan Føroyum tá. Hann minnist eisini væl tær mongu ferðirnar teir løgdu inn í Vestmanna [...] fegnast um at kunna hava báðar hesar vinnur. -Men tit mugu minnast til, at tykkara høvuðsvinna er fiskur. Og tá oljan kemur, so vita tit, at hon varir ikki ævigt. Men tað ger fiskurin, um man ber seg rætt