longst, skulu kunna tað og at tilboðini til tey eldru verða lagað eftir tørvinum hjá tí einstaka. Myndin er av arbeiðsbólkinum, sum hevur fyrireikað felagið og sum eisini varð valdur í nevndini, og tey
útreiðslurnar. Eg sigi ikki at tað skal vera so á hvørjum ári, men samlað yvir eitt áramál, má hetta vera myndin. Og her hava vit bara tveir møguleikar. Annar er at finna fleiri inntøkur, og hin er at minka út
hóskandi fyri meg. Uppgávan hjá sjónvarpinum er ikki í myndum at válka sær í lagnuni hjá menniskjum. Myndin talar meir enn túsund orð. Útvarp er ikki sjónvarp. Sjónvarpið er jú ein nógv, nógv sterkari miðil
myndini er eitt, ið líkist einum rúmdarskipi við einum ovurstórum armi ella einum sonevndum sólfangara. Myndin hevur elvt til nógv kjak á internetinum og er tann, sum hevur havt størstan áhuga á YouTube í dag
dystin, tí Norrøna liggur við kaj meðan dysturin er. Tað er árligi jólatúrurin, sum er á skránni. (Myndin er frá heimasíðuni hjá Newcastle. Jóan Símun sæst niðast til vinstru við sínum ljósa hári)
eftir heldur ørvísi og stuttliga ólavsøkudystinum, sum hevur ein lættan og stuttligan dám yvir sær. Myndin: Aftast frá vinstru: Jógvan Kruse, Jón Clementsen, Høgni Fagraberg, Finnur Jensen, Jákup Andreas
skaða av jarðskjálvtanum. Umboð fyri Nes kommunu vóru á vitjan í Hveragerði síðsta heyst, og tá er myndin tikin, sum vit prenta saman við hesum greinastubbanum.
Hondbóltur Eftir at Kyndil í vár argaði Neistan fleiri ferðir á kvinnusíðuni, hevur myndin í ár verið tann meira vanda, har tær bláu hava havt munin í høvuðsstaðnum. Og í so máta var sunnudagurin einki
Myndin er tikin í Hetlandi. Hann hevur lagt seg niður í grasið, men eyguni skimast víða, sum var hann seyðamaður ella skipari. Yvir honum er stillstøða og leitandi fjarskygni. Á tí langliga andlitinum [...] menniskjað er, sum Kant tók til, gjørt úr “vindskum viði” (t.e. ikki bara skilbundið), og tann grafiska myndin, sum goymir í sær skaldsligar og mentanarligar tilsipingar, orðanna ekkó, speglingar og vakurleika
Myndin er tikin í Hetlandi. Hann hevur lagt seg niður í grasið, men eyguni skimast víða, sum var hann seyðamaður ella skipari. Yvir honum er stillstøða og leitandi fjarskygni. Á tí langliga andlitinum [...] menniskjað er, sum Kant tók til, gjørt úr “vindskum viði” (t.e. ikki bara skilbundið), og tann grafiska myndin, sum goymir í sær skaldsligar og mentanarligar tilsipingar, orðanna ekkó, speglingar og vakurleika