Alexandrina og Olvheðin drivu matstovuna “Lonin”, har vit høvdu mangar góðar løtur, og gestir komu á gott. Føðingardagarog konfirmasjónsdøgurðar blivu hildnir í “Lonuni”, og tað lá væl fyri hjá Alexandrinu [...] har vært noen svere tunge år for dig , du opplevet at Jacob som du kalte ham og som du var så glad i forandret sig ,på grund af sygdommen,vi vil bede for dig. Lat meg at enda takka tykkum familjum Højbro

Vædderen? upp sína tyrlu. Flogfar frá bretsku sjóverjuni, Coast Guard, tók lut í leitingini. Veðrið var gott, tá Syðradalsmenninir fóru til útróðrar, men mánadag seinnapart um fýra tíðina gjørdist vindur. Hildið [...] hann ánaði, at her var talan um varsil. Út á fyrrapartin, klokkan hálvgum ellivu, kemur Chistian aftur i ringum skørum og sigur, at hetta verður okkum ein ringur dagur. Tað vísti seg eisini, at hann hevði [...] var tað komið uppá 70. Í 1960 var tað 58. Í 1966 var tað 41 og í 1970 var tað 31. Í dag eru 4 fólk i einum húsi, sum eru fastbúgvandi á Syðradali. Hetta er so ein partur av lagnusøgu føroyinga, sum her

hevði astma og toldi ikki mjølstøv. Meðan hann elti breyðini sang hann: Hin time i Getsemane, jeg aldrig glemme kan, da jeg i angst og blodig sved så Jesus, Gud og mand. Síðan segði hann við mammu: “Lena [...] okkurt á sær. Søgan um Onnu er ein partur av lagnusøguni hjá føroyingum. Tí er ein slík navnapláta eitt gott høvi at minnast aftur á hetta. Hetta kann minna okkum um, at vælferðin í dag ikki er nøkur sjálvfylgja

hugsaði ikki um, hvat var skjótast og lættast. Hjá henni ráddi um at gera alt á besta hátt og fáa gott úrslit, um tað so var meiri stríð, so hevði tað einki at týða. Væl dámdi mammu at fáast við urtapottar [...] úr skúla í illveðri og kavaroki, tí tá hevði mamma ofta pannukøkur, kakao, bollar ella okkurt annað gott til okkum. Tá ið vit vóru smábørn, fluttu omma, abbi og Petur, mammubeiggi, ið var ógiftur, úr Gøtu [...] so góða heilsu og havt møguleika at passa foreldur, beiggja og mann, so at tey høvdu tað trygt og gott heima til tað seinasta, og at tað ikki var neyðugt, at tey fóru á nakað heim, sum teimum ikki hevði

fult og heilt upp í arbeiðið hjá sjómanskvinnuringinum, og løturnar í missiónshúsinum gjørdu henni gott. Hon bant nógv til heimavirkið og kókaði eisini bróstsukur at selja. Og til síðst so kundi mamma gleðast [...] liðini á pabba. Guðs friður yvir minnið um mammu. “Ses vi aldrig mer her nede under dette stjernetag, i den store helgenkæde mødes vi på Herrens dag.” Johan Minni um Elsp-ommuna Aldrin, eg sá teg sum eitt

búsitandi í Danmark , klára seg sera gott. Ikki sørt, hann reypaði um hesi ítróttaravrik. Og so hansara stóri áhugi til sjólívið. “Um sjómaðurin hevur tað gott, so hava øll tað gott”, plagdi hann at siga. Sjálvur [...] store helleflyndrer, i har her”. Abbi vendir sær á og sigur við Schlüter. “Her er det godav først”. “Nå ja, godav godav” sigur Schlüter, og so flentu teir báðir og fingu eitt gott prát saman. “Jú jú, man

Hilmar, Jákup og Jona, saknurin er eisini stórur hjá tykkum, tit hava mist ein góðan beiggja. Tað er gott hjá okkum øllum at vita, at tey sum eru farin undan okkum herfrá, bert eru farin um sýnuna og at vit [...] stranden, skilles aldrig mer Priser Gud og Lammet, som har kjøbt oss fri Sorgen flyr, morgen gryr, der i himmelen Mong en ven er godt forud, til vort kjære hjem Hviler efter strid er slut, snart vi møder dem [...] tørres af, sorg og nød da flyr Underbare glædesang, evig morgengryr Hold din klædning ren og hvid, ud i Jesu blod Og engang vi skal jo ditt, bort om tidens flod Hør da på basunens lyd, har du alting klar

brot úr einum sangi, ið ljóðar soleiðis: If I would have known that you wouldn´t be here anymore I would have made the moment last a little longer cause now I´m alone and you are just a memory in my mind [...] jøvnu gongd í fitness, sum var okkara ting. Familjan var títt eitt og alt. Høvdu tey tað gott, so var alt gott. Tú gjørdi ikki nógvan háva burturúr tær sjálvari. Men vita skalt tú, at eins stóran týdning [...] í hjarta tínum, og tosaði tú ongantíð ilt um bygdina. Tú gjørd eisini títt til, at bygdin var eitt gott og livandi stað. Bæði sum bygdaráðslimur, limur í føstulávintsnevndini, fyriskipari av jólasølu,

vísa Arna eina seinastu heilsan og virðing. Tað fara nógvir tankar gjøgnum høvdið, meðan mann situr i kirkjuni og minnist aftur á øll tey árini, sum Arne og eg hava kent hvønn annan, og har okkara gøtur [...] og sum altíð hevði svar upp á tað, tú spurdi um ella leveraði tað, mann bað um. Vit fingu eitt sera gott vinalag eftir tíðina í landsstýrinum og høvdu javnan samband, og var hann til tað seinasta altíð til

tíðarinnar perspektivi, men innan okkara arbeiðsøki hendi nógv. Farmaskipini vitjaðu oftari á Tvøroyri tá,i kki vóru tey stór, men hóast tað og kanska nettup tí var uppgávan at loysa somikið størri og torførari [...] framvegis við fúkandi ferð, men hjá Bjarta mundi gerandisdagurin mangan tykjast langligur og seinførur. Gott at Sonny var har og at hann hevði eina kjarnu av vinfólki at styðja seg til. Bert fyri at nevna ein