frá. Beint eftir at jólini og nýggjárið vóru farin aftur um bak, fór Teitur til læknan, tí hann kendi ongan bata yvirhøvur. Ymsar royndir blivu tiknar, og so var ikki annað at gera enn bíða eftir nærri boðum [...] fortelur Teitur, sum minnist væl ta løtuna. - Bæði mamma og babba grótu, og rættiliga skjótt kom omma til okkara, og hon græt eisini. Sjálvur sat eg bara og visti ikki heilt, hvat eg skuldi halda um støðuna, [...] øllum og njóti hvørja løtu. Haldi heldur ikki, at eg grenji um tey tingini, sum eg kanska gjørdi, áðrenn eg bleiv sjúkur. Og tá fólk grenja um veðrið, so flenni eg bara eftir teimum. Tað eru aðrir og størri

Hann hevði jú keypt hana og átti hana. Seinni, tá ið barnið varð føtt, og mað­urin visti, at hann ikki var pápi at tí, kvaldi hann barnið og blakaði tað út í skógina. Hon græt og var heilt ólukkulig, men [...] nógv um at vera við møtum og kirkjugongd. Seinnapartin vóru Gudina og Tshay steðgað í eini røð av løgreglubilum. Nakrir menn lupu úr einum bili og skræddu Gudina úr bilinum og fóru avstað við honum. Síðan [...] húsini og goldið lánið aftur! Her var slætt borð. Aftursvarið var ókvæmisorð og banning av ringasta slag. Klokkan átta tóku tey meg til eitt annað stað. Kl. 6 morgunin eftir dukaði aftur á hurðina, og krav

hennara styrki og vilja at stríðast. At hon eftir at hava tapt 11 uppstillingarval á rað hevur styrki til at halda áfram og so enntá vinna ber boð um eina kvinnu við ótrúligari styrki og harvið vísir hon [...] 2 kvinnuligar fyrimyndir, og tær eru omma mín, Johanna Maria Olsen, vanliga kalla Mia og mamma mín, Marna Olsen. Omma mín Mia var eitt konubrot. Hennara lutur lá ongantíð eftir. Hon tók lut í øllum arbeiði [...] veruliga nógvar góðar, hollar og praktfullar kvinnur í mínum lívi. Mamma mín, systir mín og ikki at gloyma vinkonur mínar. Tær hava allar serligan týdning fyri meg – hvør á sín hátt og eru mínar fyrimyndir. Í

inum, eftir at kríggið var av í Danmark 5. mai 1945, varð hann skotin og doyði. Hans Jakku átti ein annan son, Oskar. Hann fekk barnalammilsi og gjørdist kropsliga brekaður. Hann livdi leingi og er deyður [...] Høvdinum bilti einki. Tá ið Esmar Fuglø og teir høvdu hvalabátar, lurtaði hann eftir teimum og kom oman á Kongabrúnna at greiða frá, hvussu tað gekk. Hann var skilagóður og visti »alt«. So mistu tey eina dóttir [...] útpurr­ing, tók hann í heratoppin á viðkomandi og blakaði hann út úr koyggjuni. Hetta fekk eg eisini roynt. At enda lá mann bara og lúrdi, til hann hoyrdist, og so var at sleppa sær úr koyggjuni í stundini

sundur eftir mótsetninginum millum tað føroyska og danska í Føroyum, millum sjálvstýri og samband, hann gjørdi fyrst og fremst skil millum tey umvendu og tey óumvendu, tað góða og syndina, frelsu og glatan [...] í Norðuroyggjum, um og eftir 1920. Eftir hetta frambrotið stóð vekingarrørslan ikki til viks í føroyska samfelagnum longur, hon kom rættiliga inn í ljósmálan og snaraðist so við og við saman við tað, vit [...] i. Í Móðurmál stórt er títt fall, yrkt átjanhundrað og sex og hálvfjers, er hann við til at birta upp í tjóðskaparkensluna, men í árunum um og eftir aldarskiftið er hann ein av teimum, ið stendur fastast

at ganga – og eisini at renna í Havnini. Havnar Kommuna hevur syrgt fyri at tað eru gøtur at ganga og renna á kring allan býin. Har eru gøturnar á Ternuryggi og oman í Hoydalar, har tú í friði og náðum kann [...] í slíkum førum, var eisini altargongd, og eg hugsaði við mær sjálvum, at hon mundi fara at taka sína tíð. Altargongdin gekk sum eftir ánni, og vit fingu blóð og likam Jesus Krists í einum við intinktión [...] høvdu onkran norðurlendskan fund í Norðurlandahúsinum og skuldu oman í býin og løgdu leiðina gjøgnum plantasjuna. Ein kendur finskur rithøvundur og ein norðurlendingur, báðir vaksnir upp í skógarlendið

onnur. Eitt samankók av blóði, sveitta og tárum. Feigd og aga. Tapum og sigrum. Menning og søga hjá óteljandi ættarliðum. Hundrað ár eftir fronsku kollveltingina og fyri nærum stórt-hundrað árum síðani, [...] obligatoriska kajtúrin, ímillum trý og fimm, og ímeðan konteynarar, øl, brennivín og timbur varð innskipað, legði hann slitnu beinagrindina fram á stavin og í friðsemi og hvíld skoðaði hann farna verk sítt [...] fraternité? ? ?Frælsi, javnaður og brøðralag? Ídnaðarkollveltingin tók seg fram seinast í 18. og fyrst í 19. øld og úr hennara kjalarvørri og nýggju framleiðsluhættunum, ið so við og við dagaðu undan, hevjaði

sigla á vetrardegi, og ikki var veðrið altíð so tespiligt. Onkur skip komu illa fyri vegna tunga last og dekslast av sildatunnum. Kortini mistu vit – minnist meg rætt – bert eitt skip, og tað var gamla »P [...] Orknoyggjum og Hetlandi. Eg fekk uppgávuna, og eg visti at í Orknoyggjum og Hetlandi var eingin sild at fáa um veturin. Hevði eisini ferðast víða um í Skotlandi, serliga á vesturstrondini og á Hebridunum [...] vegunum, sum tá vóru. Tað hendi tíverri viðhvørt, at lastbilar gliðu av vegnum, og sildin lá og spjaddist á vegnum og við vegjaðaran. Tað kundi verið ein fyrimunur heldur at sleppa av við sildina á staðnum

átøkir nýsum í pavninum, tað stóð bara á at skjóta, hála, bøta og spleysa, - bløðga, kryvja og ísa, og Magn­us gjørdi somu royndina, men nakað eftir frættist, at Heðin M. Klein fiskimálaráðharri hevði keypt [...] burt­­ur, fult og heilt, tað er ikki til í politiska universinum hjá Vester­gaard, og harvið heldur ikki í ditto hjá Kaj Leo. Alt er strikað, sum vit við hond og fót stríddust fyri í ár so mong, og sjálvt tær [...] m hendan várdagin. Fiskiskapurin var slakur í norskum og russiskum sjógvi um hetta mundið, og flestu togararnir komu heimaftur við einum sjatti og meginpartinum av saltinum á banj­aranum. Vit fóru í ísfisk

eplagrøði, hoygging og tílíkt. Øðrum dámdi betur at tosa um útróður og bjargaferðir. Tað barst tær fyri, at har sótu skilamenn hvør á sínum øki og greiddu frá, og at allir hinir, ið hetta vistu og viðurkendu, [...] síðani hjól á tráðuna, bant flugur á dorgina og fór so at fiska. Og mín sann, um hann ikki syfti eitt sílið fyri og annað eftir, meðan vit smábørn stóðu staroygd og hugdu at hesum fremmanda undurtóli, ið so [...] hevði verið og onnur daglig viðurskifti. Her varð alt bygdarlívið – øll arbeiðsmentanin á landi og sjógv havd til umrøðu, greiðir Petur Jacob frá. Undir hesum mannborna vísdóminum sat tann lítli og hugagóði