Berghild Gullaksen leggur stóran dent á, at tað eru foreldrini, ið hava størstu ábyrgdina av at busta tenninar hjá børnum, og hjálpa teimum við at fáa rættar matvanar. ? Eg havi hoyrt frá summum barnagørðum

við tað. - Hanusabbi legði einki í flaggdagin og skrúðgongur. Eg øtaðist, tá hann físti út millum tenninar, at vit kundu halda flaggdag, tá vit einaferð høvdu eitt flagg! “Men abbi, um vit ikki royna at

setti hesin henni tann viðkomandi spurningin um, hvussu so fór at verða við arbeiðinum at rætta tenninar upp. - Hetta var sjálvandi mítt egna val at sleppa boylunum. Men veitst tú hvat, - eg vil heldur

handlunum í Havn í dag og kring landið í morgin. - Um eg tosi ella flenni, fái eg ilt. Tað følist sum tenninar detta úr og høvdið sprongist. Pínan byrjar í høvdinum og fer gjøgnum alt likamið. Men tað ringasta

- at skula eta ársins jóladøgverða sum blendaðan kost og so enntá gjøgnum eitt súgvirør millum tenninar. Og eg, sum altíð havi dámað so væl góðan mat?, sigur hann álvarsamur. Til arbeiðis Eftir drúgva