ólívssár, sum foldin øll má bera. Gud, sýn tú okkum miskunn við, at ikki næstu ættarlið her vára syndir heysta. Eisini er mangt sum minnir um Mikkjal á Ryggi. T.d. vælkendi sálmur Mikkjals ”Tú fylgdi mær
(í 2. øld e.Kr.) havt nevnt eina søgu um “eina kvinnu, sum kom fyri Harran, skuldsett fyri nógvar syndir,”. Søgan skuldi havt staðið í evangeliinum til hebreararnar (uml. 80-150 e.Kr), sum er burturmist
um Mika at hann hevur sama boðskap sum hinir. Vit hava sæð, hvat hann talar til Ísrael um teirra syndir. Og fimti kap. endar við at , Harrin skal hevna seg á heidningafólkini, sum ikki hava vilja hoyrt
ræðuligan dóm, sum kemur vegna synd fólksins. Hvussu er tað við dóminum ið hongur yvir tær fyri tínar syndir? Er hann burtur við trúnni á Jesus Kristus, ella skumpar tú enn hendan spurningin um ævinleikan framman
tú frelstur, hevur tú vent við frá tí skeivu leið, sum bæði tú og eg hava gingið frá barni av. Eru syndir tínar fyrigivnar? Vit hava nú hugt at, hvat profetarnir siga um dómin yvir hendan heim. Jesus sigur
til ísraelsfólk fyrst og fremst. Høvuðsboðskapurin er hetta: Teir tala dóm yvir Ísrael og Juda fyri syndir teirra, og at tey fyri hetta skulu verða rikin út úr landinum og verða herðleidd til allar tjóðir
at bjarga okkum undan dómi Guds. Jú dómarnir, sum vit lesa um í bíbliuni komu yvir menniskju fyri syndir sum vóru gjørdar, og teir dómar, sum bíða hesum heimi fara vissuliga at koma, soleiðis sum skriftirnar
elskar teg og sendi son sín at doyggja fyri teg. Um tú játtar tínar syndir, umvendir teg frá teimum og trýrt, so fyrigevur Gud syndir tínar, og skrivar navn títt í Lívsins Bók. Einki kann síðani strikað
sannføring. Tey hava altíð vilja fortalt um gleðiboðskapin, og at jesus doyði fyri teirra/okkara syndir. Um tað hava verið eldri og veik menniskju sum hava havt brúk fyri einari uppbyggjandi løtu,
vónloysingini eina kistu men loysingin hvørvur spakuliga og við hóvsemi III mínir synir løgdu mínar syndir í kistuna longu áðrenn eg varð til teir leitaðu innanfyri gloymdu múrarnar og funnu lotið tað var [...] pannu viskaðu hann av aftur vaskaðu hann av aftur vaknaðu umaftur gloymdu at bara vera og løgdu mínar syndir aftur í kistuna IV eg livi longu helt meg hava rætt til og í so mongum eg og eg hond í hond gjøgnum
