ivast hon ikki. – Eg hevði í øllum førum flutt suður, um ein tunnil kom. Tað er har suðri, eg kenni meg mest heima. Mítt heim, bakland og mínar røtur eru har. Og eg vil gjarna geva mínum framtíðar børnum [...] Um eg ikki kundi flutt aftur til Suðuroynna og fingið arbeiði har, so hevði eg nokk heldur búsett meg í Keypmannahavn enn at flutt til Havnar. Eg havi jú einki tilknýti til Havnina yvirhøvur. So kann eg
samtíðis ta avgerð, at um tað bleiv víst á meg sum løgmann í eini framtíðar støðu, so vil eg sjálvandi Sambandsfloksins vegna eisini taka ta uppgávuna á meg eins og aðrar uppgávur, um tað er brúk fyri
viðurskiftum og fyri, at vera við til at menna okkara land, so skal eg ikki útiloka, at eg kundi roynt meg í politikki aftur í framtíðini. Í politikki ber til at arbeiða fyri einum betri samfelag og at fáa
formaðurin í fólkaflokkinum hevur givið teimum fólkum, sum arbeiða á SL. -Tað kemur als ikki óvart á meg, hvat Óli Breckman sigur, men at ein tingformaður, sum skal eitast at hava hægstu tign, skal góðtaka [...] álop á starvsfólk hjá tí almenna umframt at sjálvur løgmaður skal taka undir við slíkum, tað harmar meg stórliga. Har lækkaði virðingin fyri tinginum ómetaliga nógv. Jóannes Eidesgaard, sum í hesum døgum
komin til nýtt siðaskifti, ein nýggjan kopernikuslátur. Rekið menniskjað út úr skýmaskotinum. Setið meg omanfyri náttúrulógirnar og latið tarvin liggja á biti við mína lið. Kæru frændur. Enn einaferð tøkk
ger man kanska tónleik, sum er til tað stóru fjøldina. Og eg havi eisini tey røttu fólkini rundanum meg, sum hjálpa mær, slær hann fast. Nýggj fløga í 2011 Ætlanin fyri 2011 er at gera eina nýggja fløgu
at tað einasta, sum fór at gera meg fríska, var at loyva mær sjálvari at liva, skriva og syngja í seinferð, sigur Lea “At tora at lata múrarnar, eg hevði bygt kring meg, falla og at tora at vera eg á málinum
Triðja fløgan, sum verður hátíðarhildin við útgávukonsertini í kvøld, er egin løg burturav. - Eg gleði meg øgiliga nógv av spæla aftur í Havn. Tað er alt ov langt síðani. Men afturfyri havi eg savna ein bólk
upplivingar í fótbóltinum, sum eg eri fegin um. Men guitarin var altíð við onkursvegna. Beiggi mín lærdi meg fyrstu akkordirnar, tá eg var 12 ár, og eg gjørdist longu tá hugtikin av guitarspæli og sangskriving [...] hendir onki allíkavæl. Nógv verður snakkað í politikki, men vit flyta lítið, og tí fær politikkurin meg ikki at droyma um nakað størri enn tað vanliga sjabbið. Politikkur eigur at vera meira inspirerandi
– Tað er ein politiskur spurningur, um vit skulu hava eina ella fleiri brennistøðir. Tað blandi eg meg ikki uppí. Men við fólkavøkstri, nógvum virksemi í vinnuni og meira ruski, mugu vit fáa ein størri