Tað slógu vit okkum so til tols við, tí um tað ikki var endaliga ætlanin, so var sum so einki at klaga um. Hetta var jú ikki fastlagt, men var bert ein fyribils ætlan. Vóru tekningarnar endaliga góðkendar
varskó. Nógv undra seg yvir, at so fáir lærarar eru frammi og klaga sína neyð. Tað má vera tí hugburðurin er, at einki hjálpir. Og teir sum klaga, enda við at gerast politikkarar og hava illa nokk traðkað
heitt á viðskiftafólk um at gevast at keypa okkara laks, men nú eru tað viðskiftafólkini sjálvi, sum klaga til okkara – og sum hálvavegna hótta við at gevast at keypa frá okkum. Og Regin Jacobsen sigur, at
ger tað ikki betur, hóast tað má sigast at hava eydnast væl, tí ikki kann tað verða ofta, at ein klaga um eitt pappmodell verður høvuðstíðindi í okkara sjónvarpi. Tinglimir eiga at verða bevístir um tingsins
Sum er kann man sum meinigur borgari klaga til ymsar klagunevndir. Eisini kunnu starvsfók, ið av órøttum eru uppsøgd, fara rættarinar veg. Hett er ikki nøktandi fyri trygdina hjá skattgjaldarum og alment
um Svínoyar- og Fugloyarfjørð. Tá hesar ætlanir væntandi eru framdar um nøkur ar, kunnu vit ikki klaga. Meðan vit enn eru í gleðisróminum kunnu vit ikki annað enn fegnast um, at alt gekk so væl, tá Vá
va borgarliga samgongu. Og vit fáa ta stjórn, vit hava valt. So veljarin hevur einki at klaga um – um bara politikararnir halda síni orð. Men tað eru løgin signal, sum koma frá samráðingunum
Góðu føroyingar. Herfyri bar kringvarpið tíðindini um, at ikki ein einasta klaga kom inn um valið. Eingin setti spurnartekn við uppteljingina, atkvøðubýtið – ella nakað annað. Tað gera vit í Føroyum ongantíð [...] djúpar gjáir okkara millum. Tí álitið í landinum er stórt. Nú eftir valið kom ikki ein tann einasta klaga, hóast nøkur eyðsæð eru vónbrotin um úrslitið. Og tá ið lívið rakar nøkur okkara meint, spyrja vit
veit av hesum, men hann letst ikki um vón. Hvar er rættartrygdin? Trygging Eitt, sum sjómenn altíð klaga um, eru tryggingarviðurskiftir. Her er ikki rætt vorðið. Tí skulu allar tryggingaravtalur endavendast
hann er onganstaðni at síggja hendan dagin. Tey eru komin nakað upp í árini nú, men hava ikki hug at klaga um lívið sum pensionistar. Tey klára seg sjálvi, og eru fegin um, at børn og ommu- og abbabørn leggja
