løg, og víða hvar um Føroyaland í dag syngja fólk til dømis »Harra Gud, títt dýra navn og æra« og »Jesu dýrabara navn« fyri bert at nevna tvey dømi. Mong av hesum løgum eru vorðin fólkaogn og verða ikki

Týskvøldið verður bíbiltími kl. 20.00 v/ Meinhard Bjartalíð Hóskvøldið kl. 19.30 verður “stillur við Jesu føtur“ Øll eru hjartaliga vælkomin Meinigheitshúsið, Vágur Kl. 13.30 Sunnudagsskúli. Kl. 18 Møti við

og tá er vandi á ferð”. Jú men er hetta ikki júst tað, ið Olofsen ger: ”Vit kunnu framvegis lesa Jesu orð í Bíbliuni: Hvør tann, ið skilst við konu sína og giftist við eini aðrari, drívur hor; og hvør

»Kirkjan vísir ongum frá sær«. Dette udsagn kan jo forstås helt evangelisk på linje med Jesu ord i Mattæus evangeliet: »Kom hid til mig alle I som er trætte og tyngede af byrder…« og mange andre steder [...] så placerer vi jo os selv på Guds plads, og så er der virkelig fare på færde. Vi kan stadig læse Jesu ord i Bibelen: ”Enhver, som skiller sig fra sin hustru og gifter sig med en anden, begår ægteskabsbrud [...] forkaste Jesus, fordi han siger dette, så er det deres valg og ansvar. Jeg har ikke magt til at sætte Jesu ord ud af kraft og jeg kender heller ikke noget andet menneske, der har det. Kære Jógvan biskop. Det

men lutøka teirra í almenna og átrúnarliga lívinum var sera avmarkað. Myndin, evangeliini geva av Jesu boðskapi, er ikki nakað álvarsamt brot ímóti patriarkalska samfelagnum. Teir tólv ápostlarnir vóru

ved Jesum fryder mig. Han mig tager op til sig. Han mig har bered et Sted i sin Himmels Herlighed. Jesu! Ja, jeg fryder mig, Altforbarmende! Ved dig. Evig jeg med Jubellyd synger: Jesus er min Fryd. 9.6

Betlehem, men leitaðu í nøkrum av fjósunum í Betlehem – og brádliga hoyrdu teir kanska barnagrát og funnu Jesu-barnið! Hirðarnir vóru teir allarfyrstu av menniskjum, sum søgdu øðrum frá um Jesus. Teir søgdu Mariu [...] sóu frelsaran, og teir sóu tað sanna offurlambið fyri teirra synd. Hirðarnir vitjaðu krubbuna við Jesu-barninum, og teir høvdu eitt persónligt møti við Orðið, sum var Gud opinberaður í holdi. Teir trúðu

“Við føðing Jesu Krists gekk so til: Maria, móðir Hansara, var trúlovað við Jósefi; men áðrenn tey komu saman, royndist hon at vera við barn við Heilaga Andanum. Men við tað at Jósef, maður hennara, var

staður á Jesu døgum. Steinarnir tosa Arbeiðsmenn komu fram á bústaðin seinasta summar, men tað var ikki fyrr enn í hesum mánaðinum at fornfrøðingar komu fram til, at hesin kundi vera frá Jesu døgum. Ikki

hava búð. Blóðið, sum vit tosa um, er ikki mannablóð. Seinastu 2000 árini hevur tað verið kent sum »Jesu blóð«. Við vanligum orðum verður tað rópt vín, og á Hotel Føroyum byggja tey í hesum døgum ein veruligur