og stórar, og tær skulu ikki bíða í tvey ár, tí nógvar av teimum krevja, at brotið verður upp um armar her og nú. - Tað verður eisini gjørt, men við hesi fráboðan vóni eg, at høvi verður givið til umhugsni

Setti meg niður á ein stein og fór at kanna meg sjálvan. Men nei ­ eg hevði ikki ilt nakrastaðni, og armar og bein vóru í lagi. Hvat ólukkan bagir mær, hugsaði eg. Tá rann fram fyri meg, at mamma mín ofta

Martin Kúrberg, sum eisini væntar at hølini fara at verða nógv brúkt. - Her vilja vit hava opnar armar, og vilja taka ímóti øllum vitjandi við virðing og umsorgan. Nú nýggju hølini eru tikin í nýtslu,

hann hevur at dragast við er, at kensluevnini í trimum fingrum ikki eru sum tey eiga enn. Hann venur armar og fingrar í samráði við ergoterapeut, fyri at fáa hetta í rættlag. Hann hevur í dag einki mein í

staðið einsamallan við trupulleika sínum. Eitt viðgerðarstað, merkt av kærleika Guds, har grøðandi armar Frelsarans virka, vildu sett hendan, og mong við honum, í tað frælsi, sum tey kanska bert hava hoyrt

heilt stóra trýstið frá venjarunum báðum til hesa venjingina. Heldur ráddi um at fáa rørt bein og armar, sum nú í mest sum heilan arbeiðsdag høvdu sitið pinnastív á bussferðini. Mikumorgunin hevði landsliðið

Innskriftin er fingin úr 5. Mósesbók 33,27: “Bústaður er hin ævigi Guð, og her niðri eru hinir ævigu armar”. Grótvirkið í Skopun gjørdi steinin Altartalvuna málaði Sven Havsteen-Mikkelsen, listamálari. Hon

barn? 12 vikur gamla fostrið hevur allar genetiskar eginleikar sum eitt føtt menniskja. Tað hevur armar og bein og alskyns førleikar. Tað skal mennast og vaksa, men allir eginleikar eru longu har. Um vit

makan at slappa av. Bíða til seinni við at massera møguligar myosir og onnur eym støð. Toga lætt í armar og bein. Gloym ikki at massera hendur og fingrar. Hetta eru sera kenslusom støð, sum tú kanst massera

mongu føroyingar, ið hava vunnið Føroyum heiður á Oyggjaleikum. Tað er eitt at gera: Brettið upp um armar, leggið nógv fyri, bjóðið býin fram og latið Klaksvík eisini merkja brúsandi lívið av Oyggjaleikunum