eyðkennum. Tað er við sorgblýdni, og einari undarligari kenslu, at sita her í kvøld og skrivið minningarorð um teg mín góði vinur. Vit høvdu aðrar ætlanir, nú Jóanssøkan nærkast. Hóast tað, at tú øll árini
Frá einum degi til annan, frá einari løtu til aðra, umrøða vit okkara kæru í tátíð. Hetta er ræðandi, álvarsligt og kensluborið. Mikumorgunin komu boðini um, at Doris ikki var millum okkara longur. He
nøkur av orðunum, ið kunnu sigast um teg. Marianna; hetta er ikki fyrstu ferð eg royni at skriva minningarorð um teg; eg havi gjørt fleiri royndir gjøgnum tað farna árið, men tað er so ringt. Tað vildi verið
Meðan kirkjuklokkan á Argjum sló tíggju týsmorgunin 13. mai 2003, andaðist Gullbrand Simonsen av Sandi á Landsjúkrahúsinum eftir svára sjúkralegu. Gullbrand varð føddur 29. februar 1928 á Sandi, og va
Ja, góði bróðir, stuttligari hevði verið at sett seg at práta saman, enn at seta seg at minnast teg. Sum prestur segði í gravtaluni, so høvdu vit eitt sera trygt og gott heim. Av seks systkjum eru vit
Bjarti og eg komu at kennast, tá hann eftir lokna skúlagongd tók leiðina oman á kaina og kom at starvast hjá okkum í 1978. Her var Bjarti við til at leggja enn betri lunnar undir eina fyritøku í menni
Ikki vardi tað okkum, tá ið Jørgin fór til Danmarkar í sjúkraørindum, at hetta skuldi verða hansara seinasta ferð her í lívinum. Tá ið vit, sum starvaðust saman við honum, ringdu niður til hansara, va
Hóast eg væl visti, at Anker hevði verið rættiliga sjúkur ta seinastu tíðina, fekk eg ein rættiligan hvøkk, tá eg fekk at vita, at hann var farin, ikki vardi meg, at tað skuldi henda so knapliga, nú h
Góða Mia! Tað er svárt at skula skriva hesar reglur, nú tá tú ikki er her hjá okkum meira, saknurin er stórur, og enn hava vit ikki heilt skilt, at tú ert farin, hóast saknurin man vera størstur hjá m
Øll fáa vit okkara ásettu tíð á fold, summi longri, og onnur styttri. Hetta seinra fekk mín góða vinkona Synnøve. Sjálvt um tað ikki er so lætt at festa nøkur orð á blað so fari eg at royna kortini. V
