Tinganesi. Sum vit áður hava nevnt, so er áhugin at taka lut so spakuliga minkaður tey seinnu árini. At hann í ár ikki er stórur sæst aftur í, at tað í tveimum kappingum bara eru tríggir bátar, sum taka lut
í hesum føri um virksemið, sum verður endaliga avgreitt í Føroya Skiftirætti, meðan Kaj Leo Johannesen er Føroya Løgmaður. Vit vóna sjálvsagt, at løgtingi ikki fremur hesa ætlaðu broyting hjá lan
knøppum flytingum í vinstra borði vendi Bogi seg hegnisliga leysan og fann Karl mitt fyri málið, haðani hann sendi leðurkúluna í netið til 1-0. Hetta gjørdist eisini hálvleiksstøðan í einum fyrra hálvleiki,
nevndir sum møguligir outsidarar, men tá ið alt kom til alt, so var tað eingin, sum skalaði Miðving. Hann var meiri enn eina bátslongd undan næsta avbjóðaranum. Nevið Reyða var væl við og eina løtu á odda
hin 29. oktober, gekk Tjóðveldi nógv aftur. Tað tóktist tá, sum at veljarar hjá flokkinum revsaðu hann fyri teirra part í minnilutastjórnini, teirri sokallaðu »makrelsamgonguni«. Í nýggjastu veljarakanningini
verða skipaðar sum sjálvstøðugt land, sum nú. Hetta er støðan eftir at løgmaður hevur boðað frá, at hann ynskir eina umskipan av verandi ríkisrættarligu støðu. Frá verandi ríkisfelagsskapi til ein ríkja
»Havnin innan fyri Stóragarð« um akkurát eina slíka miðbýarætlan, sum góðir menn sum Gunnar Hoydal og Hans Mortensen standa á odda fyri. Takk fyri hesa góðu ætlan. Hetta er ein gáva til Tórshavnar bý, sum
siga í dag. Kanska júst tað er orsøkin til tað, sum greinskrivarin kallar fyri deyðvekt á tingi. Hann sipar tá til atkøvðuneytini, sum ikki tora at standa við sína egnu sannføring, men atkvøða eftir
máli nú enn áður. Tað skrivar Axel Hansen í Vestmanna, sum er stjórnarlimur í Føroya Fiskimannafelag. Hann vísir á trý dømir um, at makrelmálið hevur skapt Føroyum fleiri trupulleikar: Dømi 1: Ósemjan millum
verða kvaldir av smáligheit. Eg heiti tí staðiliga á Jákup Mikkelsen, landstýris- og partamann, at hann sparir har, tað munar. Tú mást lata okkara einasta, lítla Sjósavn sleppa undan at fáa mønustingin
