børnunum, og hevur uppfostra tey sum tíni egnu í stytri ella longri tíð. At tú hevur havt tað bæði ringt og samstundis gott sást væl á tínum atburði. Tað var líka mikið hvussu illa stóð til, so dugdi tú
koyrdi Torvald rutukoyring. Í veruleikanum var tað lættari at ferðast millum Havn og Gøtu tá enn nú. Ringt varð til nr. 66, og so var ein heintaður í túninum og koyrdur út á Toftir, haðani tað bert tók ein
Hetta skriftbrotið kom til mín, tá ið mín góði beiggi so brádliga varð tikin frá okkum. Hetta er ringt at skilja, hví Harrin tók hann burtur nú, nú ið hann arbeiddi so nógv í víngarði Harrans, bæði í skrift [...] krossi fyri okkum øll. Richard var friðarmaður, var altíð við tí góða orðinum, segði ongantíð nakað ringt um ein annan. Tað er svárt hjá okkum øllum at hava mist Richard, men svárast hjá tær, góða Ása, sum
mátti hon heldur ikki fáa at vita, at systirin var deyð. Tá ið Olea fór til gravar varð tískil ikki ringt við kirkjuklokkuni fyri at Anna ikki skuldi fáa varhugan av, hvør ið mundi fara til gravar. Tað stóð
tú av størstu og sterkastu monnum. Nú tú bleiv 90 ár tann 1. apríl, var tú enn sera væl fyri. Hóast ring knø, so sást tað als ikki á tær, at tú var blivin so gamal. Tú var sera herðabreiður, og sjúkrahússongin
Eyðfinni, Anniku, Tanju, Duritu, Roberti og øllum tykkum, ið stóðu henni nær, er so stórt at tað er ringt at skilja. Her eru orð so fátøk ein troyst, men vita skulu tit, at okkara tankar eru hjá tykkum, og
serstaka hátt at fáa meg at kenna meg heila. Liljan var altíð fitt og smílandi. Hon segði ongantíð nakað ringt um nakran, hvørki lærarar, næmingar ella foreldur. Hon dugdi at rósa øðrum, var dugnalig og gjørdi
fylgissveinasendarum av hvali og kópi, og tá sýnir skuldu takast av hvalum. Saknurin er stórur og ringt verður at fylla plássið. Æraði vera minnini um Kristian Meitil og Eyðfinn Stefansson. -------------
klokkurnar ringja til messu. Til familju og næstringar - tit, sum eru rakt av einum brotasjógvi - er ringt at finna nakað at siga, sum hevur meining. Men sálmaskaldið Albert B. Simpson hevur skrivað hesi orð
seg til at taka ímóti vetrinum av nýggjum við myrkum døgum – tá ringdi Árni og segði, at hann hevði ring tíðindi at bera. Vinur okkara Jónsvein var deyður, tað var sum um alt støðgaði á, og samtalan var