Húsar: Tá Sosialurin kemur inn í handilin hjá Doru ? Dora sigur, at tað er maðurin, sum eigur handilin ? er ongin at síggja. Ein hurð stendur opin út í eina gongd. Har hoyrist onkur, og vit bíða bara.
Eftir at hava sagt Ingolvi frá, hvussu alt hongur saman, fekk eg boðið eina rætting í blaðið, men nei takk. Tann, ið hevur valt at svína meg til, fari eg ikki at lata vaska mær. Eg meini tí, at mátin, sum
fram. HB hevur nú í seinastuni roynt at fingið fleiri av gomlu fyrsta liðs kempunum at taka eitt tak við á næst besta liðnum, og tað var eisini ein av hesum, sum javnaði, tá Rói Árting skeyt sætta málið
bjóða seg til í álopspartinum. Skotar royndu at seta ferðina upp, men tað eydnaðist ongantíð at fáa tak á, og í 1. hálvleiki hevði Skotland bara tverir møguleikar. Í fyrra førinum ruddaði Jón Rói Jacobsen
hann nú fer úr stjórastarvinum á Strandfaraskipum Landsins, sigur hann seg vera fúsan at standa til taks hjá stovninum, um brúk verður fyri honum. Hann vil fegin kunna hjálpa sínum eftirmanni ávegis, sum
hann ásannar eisini, at tað ógvuliga avmarkaða liðið av embætisfólki, sum føroyingar tá høvdu til taks, bæði úr almennu umsitingini og úr privatu vinnuni, gjørdi eitt megnararbeiðið fyri at draga fram
Runavík. Tað høvdu tey alla orsøk til. Teirra lið hevði vunnið 2?0, og harvið hevði HB so rudduliga sagt takk fyri seinast. Tað var stórt vónbrot hjá HB, tá NSÍ á ólavsøku fór avstað við løgmanssteypinum fyri [...] frísparkið ímóti NSÍ brotsteiginum, men tað tóktist eitt sindur ullint. Kortini fekk NSÍ verjan ikki tak á. Mitt fyri málinum og seytjan metrar úti møtti Andrew av Fløtum bóltinum. Við hælinum potaði hann
farin av 2. hálvleiki, tá Vejle legði seg framum. Tommy Knudsen sendi bóltin innfyri, eingin fekk tak á honum, og so sigldi hann í málið. Hóast leiðslumálið til heimaliðið, so vóru gestirnir framvegis
ymsastaðni í Føroyum, og tað gjørdi hann bæði sum einsamallur saxofonistur og sum partur av bólkinum Take Off, sum spældi til dans í høvuðstaðnum tvey vikuskifti áðrenn ólavsøku. Ætlanin er, at Hans Petur
nú, tá vit hvørki kunnu røkka einum ella øðrum, tað skilji eg ikki. Mest av øllum líkist hetta eini takk fyri seinast, og um so er, so haldi eg, at man gongur í smáum skóm, sigur Frank Skytte, og sipar her