minni í Mykinesi, har hann júst hevði verið nakrar dagar. Og so kemur spurningurin: »Verður nøkur grind í Vágum í dag?« Eg havi fingið spurningin fyrr og noyðist enn einaferð at greiða frá, at tað veit
Peter Turtschaninoff etið føroyska gás jólaaftan og dunnu jóladag, umframt annan føroyskan mat sum grind, spik, skerpikjøt og fisk. - Og eg havi ongantíð smakkað so góða gás sum ta føroysku. Hon er nakað
til køst, har vit ein dag tveita alt møguligt burturkast og dagin eftir fara at fiska ella veiða grind og fugl til matna, ja, eisini til útflutnings av sonevndari dygdarvøru úr reinasta havumhvørvi út
síggja listina hjá honum, og hann og konan bjóðaðu okkum eitt sindur av lokalum mati. Vit royndi turra grind, turran fisk og tvøst. Tað var eitt stórt upplivilsi at verða boðin heim til fólk, og vit vóru fegin
hann sín part afturfyri at hava verið við í drápinum og uppskeringini. Og herfyri át danska familjan grind til døgurða. Og tey lata væl at. ? Vit hava ætlanir um at royna allan tann serføroyska matin, sum
um í Feðgum á ferð hjá Heðini Brú. Ketil hevði í ovfarakæti sett seg í so stóra skuld, í einari grind, at hann mátti selja kúnna, størsti sorgardagur í lívi hansara og teirra. Sum flestu dreingir tá ið
Eina vetrarnátt, Fox lá á Vestaruvág, brast hann á av landsynningi eysturi. Skipið sleit, rak inn í Grind og smildraðist í briminum. Men tað varð kortini ikki endin. Framtakið og úrtøkan hjá Trappubrøðrunum
num, oman mótir sjónum. Nú kann hann so fylgja við nær vinirnir fara útatrógva ella møguliga ein grind kemur inn eftir fjørðinum. Tá ið prestur hevði sagt nøkur orð á grøvini kom eitt regnæl, tá segði
sum tað var okkara akkerspláss, har foreldrini tóku ímóti við brosi og opnum ørmum. Afturlatin er grind, nú eisini pápi fór heim í ævinleikan, har vit øll hittast aftur ein dag. Eitt langt lív, har trúðfesti
kann, væl handfarin av granskarum við fjøltáttaðari vitan og gávum at skriva, vera ein glæsilig grind til kunnleika um fortíðina. Meðan vit bíða eftir einum dygdarverki um Jakob Jakobsen, menniskjað,