Hóast Sambandsflokkurin í Tórshavnar kommunu av heilum hjarta tekur undir við og hevur samtykt útbyggingina av Tórshavnar havn uttan fyri molan í Havn, so tekur Kaj Leo Holm Johannesen, fyrrverandi fl
treiskur Kaj Leo Holm Jóhannesen er. Nú túrurin er komin at enda verður mett um úrtøkuna og hondina á hjarta so kann eg sum formaður í Norðoya Sambandsfelag og sum beinleiðis havi lagt alla mína politisku orku
Pedersen, sum týðiliga er vónsvikin av, at ikki fleiri møttu. - Men vit vilja takka tykkum, sum komu av hjarta í høllina 27. septembur. Tónleikarar, tit eru øll gull í okkara verð. Asbjørn Knudsen og Bjørg Mortensen
tín verja. friðsælan um teg títt yrki, tí kundi einki teg berja. Tú dýrabara perla sum gulleplið í hjarta, vit teg goyma. Takk at vit fingu teg, tú leiddi okkum lívsins veg. Hans Jacobsen
hava. Jústinus er bersøgin maður, hann leggur ikki fingrarnar ímillum, um hann hevur okkurt upp á hjarta. Týpiskt Jústinus, hugsaði eg, tá eg fríggjadagin læs hansara hugsan um, hvussu nýggi bispur skal [...] hava. Jústinus er bersøgin maður, hann leggur ikki fingrarnar ímillum, um hann hevur okkurt upp á hjarta. Týpiskt Jústinus, hugsaði eg, tá eg fríggjadagin læs hansara hugsan um, hvussu nýggi bispur skal
familja, sum í orðum lyftir tað skaldakenda á ein sera skemtiligan hátt, sum hevur glett mangt eitt hjarta í bygdini og víða um. Tað er eins og tað rúnabundna, poetiska kemur undan penslabørnunum hjá Jørgini
kemur neyvan uppá tal at flyta heimaftur, sigur hann. ? Klaksvík eigur eitt serliga pláss í mínum hjarta, men eg má siga, at tað keðiliga við Klaksvík er, at hon er blivin alt ov friðarlig. Tá eg var ungur
geva okkum og vitjandi ferðafólki upplivingar, tá ið vit fara út at eta. Jónfríð hevur nógv uppá hjarta og greiðir her frá síni yrkisleið og sigir eisini sínar meiningar um vinnuna og karmarnir at virka
av lærlingum komu tíðum at fáa sær døgurða ella ein góðan drekkamunn og var hetta altíð av fróum hjarta og stórum gestablíðni, Jónbjørg beyð innar – og øll kendu seg væl. Tí er so mikið tómligari hjá
Hetta má hvør einstakur kanna hjá sær sjálvum, sum tað stendur skrivað: “Kanna meg, Guð, og kenn mítt hjarta, rannsaka meg og kenn mína hugsan! Vita, um eg gangi á glatunarvegi og leið meg hin æviga vegin!”