onnur lond heilt einsamallur, uttan at onkur niðri í Danmark sigur at eg ikki sleppi. Eg ivist onga løtu í, at hetta er ein dreymur, ein dreymur sum tað ber til at føra út í lív. Hetta handlar ikki um at
Malvina. Svøvnur er ikki nógvur, tí tá ið øll sjey børnini eru farin niður, vil Malvina hava eina løtu fyri seg sjálva ella saman við manninum. Og niðurfaringartíðirnar hjá børnunum eru at kalla óvikandi
fánýtis. Tí BP Amoco er nú liðugt við sínar fyrstu kanningar av Føroyaøkinum og fyrireikar í hesi løtu eina umsókn til føroysku myndugleikarnar. Felagið sigur seg vera uppaftur meira áhugað fyri Føroyaøkinum
har eitt fylgi liggur, men gjólingar eru ongir at síggja. Kanska liggja teir á biti longur uppi. Løtu seinni fara vit niðan um Áarstíggj. Ofta stendur seyðurin her við Nípa og sleppur sær síðani niðan
Og Jóannes Skaale er kveiktur og til reiðar við niðurskrivaðum dømum um málsliga fávitsku í somu løtu vit báðir myndamaðurin trína innar. ? Eg las herfyri, at »menn doyggja áðrenn teir fylla, og konur
Og Jóannes Skaale er kveiktur og til reiðar við niðurskrivaðum dømum um málsliga fávitsku í somu løtu, vit báðir myndamaðurin, trína innar. ? Eg las herfyri, at »menn doyggja áðrenn teir fylla, og konur
og fólk upplivdu tað soleiðis, at tey høvdu kent teg leingi, eftir at tey høvdu tosað við teg eina løtu. Tín nærvera var so týðilig – og tín áhugi fyri teimum, tú vart saman við, var so hjartaligur og jaligur
fastur fúsur. Bróðursynirnir, Jógvan og Árni, og so Jákup Símun í Hoyvík og eg, fingu eina ógloymandi løtu saman við tær, Óla og teimum blíðu undirhúsmonnunum, har vit skemtaðu og tosaðu um politikk, heimin
í dag, eru teir somu, sum vórðu sungnir hin 28. mai í 1933. Sálmin, sum vit fara at syngja um eina løtu sum triðja sálm, hevur Hans Michael Jacobsen av Kirkju skrivað til sjálvan vígsludagin. Eisini fara
eisini hava verið uppi í hesum stóra arbeiði og somuleiðis góðu tit øll, sum í aðrarmátar geva hesi løtu ein serstakan hátíðardám. Føroya Fróðskaparfelag, Fróðskaparsetur Føroya og Orðabókagrunnurin eiga
