upprunaliga skuldi vera hetta vikuskiftið, eru tey bæði liðini longu farin í summarsteðg. Hetta er kanska unt teimum væl, tí teimum fyri framman standa nevniliga altjóða dystir í Evropa. Tað skal EB/Streymur tó
sita turt og fjálgt, flestu teirra í sama bussi allan tann langa teinin. Og tað skal vera teimum væl unt. Um tey ikki vistu seg tryggan við, um nakar ella ongin bussur var í rutu í morgin, og um tey vórðu
hevði hon altíð úr at gera. Hon var altíð við uppá okkurt nýtt og livdi lívið, meðan tað varð henni unt. Mamma var eins og ein fuglur, sum lætti sær á flog - upplivdi, tók føði til sín, kunnaði seg um eitt [...] eygunum vardi við. Saknurin er ófatiliga stórur hjá okkum, sum eftirsita, men gleðin yvir at okkum untist júst mammu, sum mammu, vekir kensluna av takksemi. Hon var okkara mamma, svigarmamma, omma og
og almennum størvum endar í Klaksvík, og harvið í lokala kommunukassanum. Ikki tí tað er tykkum val unt, “søtur ein sjálvgivin biti” søgdu teir gomlu. Eitt liggur so rimmarfast, tit byggja ikki land, við
atkvøðan er deyð. Vóru politikararnir líka trúgvir ímóti veljarunum, sum ímóti sær sjálvum, høvdu teir unt okkum hasar tríggjar lønirnar eisini, tá vit eru deyð.
matartuggu. Fáa tey tað, so er ein dagur bjargaður. Men mong eru tey, sum mugu lúta, tí ikki var teimum unt so mikið, at tey kundu klára seg. Tey máttu dvína fyri tí lagnu, sum teimum var fyri her á hesum jarðisku
borimaskinu frá SEV. So kom hol ígjøgnum og vit kundu flutt við vogni. Tað mátti kunna verið okkum unt. Tummas Juel við Skipá
heintast fram ókeypis. Og tunnilin er eitt frambrot, ið er norðoyingum, og føroyingum annars, væl unt, og sum peikar fram á ta kós, ið samferðslan sum heild eigur at stevna.
min. við mótasýning Í sjónvarpshøpi eru 5 min nógv sum innslag – Haldi, at “Mentanrtíðindini” kundu unt Nykinum í Fuglafirði 2 min. Somuleiðis hevði tað ikki verið ov nógv, um tey brúktu aðrar 2 min. upp
tikið lut í øllum fimm dystunum, men hinvegin skal pausan, sum hon fekk fríggjadagin, vera henni væl unt. Og hini londini máttu eisini yvirgeva seg til lítlu Føroyar. Fleiri høvdu á munni, hvussu fantastiskt
