kundi prestur fyrigeva teimum allar syndir teirra "við Jesu sanna likami og blóði", sum sjálvandi einans var vanligt breyð og vanligt vín, tí Jesu blóð rann, alt sum tað var, úr likami hansara og niður [...] og vínið verður givið teimum, sum eru farin til altars: "Hetta er Jesus sanna likam" og "hetta er Jesu sanna blóð." Men tað skal ein og hvør vita, at tað kann gera tað sama hvussu nógv góð orð verða søgd [...] kvinnur keypa vín úr rúsuni at geva teimum, sum fara til altars og siga teimum, at "hetta er sanna Jesu blóð," haldi eg vera langt av leið - ja, gudsspottan. Eitt veit eg við vissu út frá Guds orði - og

Filmurin, sum byggir á Lukasar evangeliið, er frá 1979, og upptøkurnar eru gjørdar í Ísrael. Hann er um Jesu lív, frá føðing til uppreisn. Hann er tveir tímar til longdar, og føroysku røddirnar eiga fólk úr

horntónleikinum er at veita áhoyrarunum eina heilsan - at Gud elskar teg, og frelsa er at finna gjøgnum Jesu blóð. Gjøgnum hesi 70 árini hava mangar framførslur verið á skránni, og spælt hevur verið til mong

dag 2003. Guds friður veri við minninum um tey, sum farin eru, Guds friður veri við okkum øllum í Jesu navni. Alla halganna sálmur Lag: Mær man leingjast heim til himmalstrendur. Hj. 317. Á Himni stórur

páskalilja fram. Jesus livir! Hann, ið doyði á krossinum, livir. Guð hevur prógvað, at offurgerð Jesu, er fullgott offur. Tað er fullgjørt! Alt! Deyðin ? eisini hesin seinasti fíggindi ? er sligin. Myrkrið

trettan árini livað saman við einum manni. Í einari takkarrøðu sunnukvøldið segði hann, at í Guðs og Jesu eygum eru øll eins.

yrkt teir flestsu við syngja í kvøld. Og sangurin fyllir ítróttarhøllina og fer longur upp. Tryggur í Jesu ørmum. Fríur frá tungu sorg, Tærandi stríð og stúran Náa meg ei í tí borg Ivi og ræðsla svinna Grødd [...] honum var einki uttanum tos, hann skar tað heila út í papp, tá hann røddi um Mariu, sum setti seg við Jesu føtur og valdi tann góða lutin. Poul Færø hevur samband við seg sjálvan tá hann talar, og hann hevur

møguleika at vera við í einum tiltaki, sum um jóltíðir røkkur út til tørvandi børn um allan heim í navni Jesu Krists, størstu gavu Guds. Nakað aftaná at eg á fyrsta sinni luttók í hesum tiltaki, fekk eg ein dagin

tilgongdin til søguna. Pætur lænir okkum eyguni at síggja tær hjartanemandi og skakandi hendingarnar í Jesu lívi. Hann er útvaldur til at siga frá, so at útsøgnirnar hjá Jesusi kunnu koma so tætt orðaljóðinum

kunnu peika okkum ímóti. Nú er í Jesu orðum ikki talan um træið sum so, men um víntræið ? hetta træið, ið fyrst og fremst umboðar gleðina og tað gleðiliga, eisini sambært Jesu orðum her: »Hetta havi eg talað