at gera at øll tjóðin fer at venda um (les Zak. 12:9-14). Opinberingin av Jesusi fer at koma í tí løtu, tá øll vón tykist úti fyri Ísrael. Hatrið ímóti Ísrael fer at koma í hæddina beint undan tí tíðini
týskvøldið 21. novembur 2000. Klokkan var beint farin av átta tá dyrnar til valhølið vóru læstar. Løtu seinni var latið upp aftur, so Eiðisfólk kundu sleppa innar at fylgja við í uppteljingini av atkvøðunum
tær óreinar og mugu tí ikki nærkast nøkrum heilgidómi. Kongurin og ministarnir settust eina stutta løtu á ein sess í einum opnum bygningi, har teir fingu ein reypan plett (Tikka) í pannuna frá prestum.
at lesa um borðhaldið í 25 ára minnisritinum. Spælimenninir Poul Jákup, Hjalti og Regin spældu eina løtu til dans, men annars varð dansað til bandaðan tónleik. Húsamálið Sum nenvt í fyrra parti, so hevur
smílist hinumegin kaffikannuna og sigur einki. -Tað fáa vit at síggja, tekur hann so aftur í aftur eina løtu seinni. Men ítróttinum ætlar hann iki at sleppa. Serliga er tað fótbólturin, sum stendur nær. Eivind
munin, og tá Stjørnan samstundis varð rakt av eini útvísing, var tað sum um luftin fór úr ballónini. Løtu seinni fekk Annika triðju útvísingina og harvið reytt kort, og so var leyst og liðugt. Seinastu løtuna
ómetaliga intensur, og hetta ger, at tú verður drigin innar við í tónleikin og kennir teg heima har eina løtu. Eitt av løgunum á fløgunum byrjar stuttligt nokk við orðunum ?tú komst og beyð mær inn, til staðið
serstaka við hesum samrøðum er, at heimildarfólkini eru so tilkomin. Prátið er so at siga gjørt í evstu løtu. Heimildarfólkini eru fødd í tíðarskeiðnum 1906 - 1924. Henda fyrsta bókin í røðini er útskrift av
Ljósabrúnt ljós, sum ber reydligan dám við sær og í støðum er ljóst skar er í myndini. Stendur tú eina løtu framman fyri hesi frálíku mynd, síggjast spor í myndini, sum greiða sína søgu. Doris Bloom sigur,
niðan áraka trøðina hjá Vilhjálmi, sóu vit, at hann hoyggjaði og hevði nógv fyri. Vit ivaðust eina løtu, um vit skuldu órógva hann soleiðis, men beint sum hann fekk eyga á okkum, rópti hann okkum til sín