hendi tað gleðiliga, at vit fingu eina nýggja útvarpsrás, Atlantsradio. Tað er sjálvandi teirra fulli rættur, sum hesa útvarpsrás eiga, at avgera hvat íð varpast skal út, men um ikki ein hevur verið vitni til

Kringvarpinum, at starvsfólk á gistingarhúsum arbeiða uttan setanarbræv. Ein so mikið grundleggjandi rættur eigur at vera í lagi. Um hesi viðurskiftini passa, so er arbeiðstakarin við skerdan lut í mun til

dag, 16. septembur. Valrætturin er ein rættur, ið vit eiga at hámeta. Vit fáa – einsamøll við okkara egnu sannføring – sett ein kross. Hetta er ein dýrabarur rættur, og vit kunnu fegnast um, at nógv okkara

landsstýri um hvussu ríkisrættarligu viðurskiftini skulu skipast frameftir. Tað er hansara sjálvsagdi rættur og hann fær ríkiligan møguleika at verja síni sjónarmið tá ið tingið skal viðgera samráðingarúrslitið

sum halda sáttir hans og boð hans minnast, tey at útinna. Vit hava helst øll eina mynd av hvussu rættur foreldrakærleiki er. Vit hava eina mynd av, ella eina meining um, hvussu foreldur helst eiga, at

umframt at vera sakførari hjá Sea Shepherd, eisini er grindamaður. - Við hesum dóminum hevur Føroya Rættur staðfest, at hvørt einasta grindadráp byrjar við djórapínslu. Tá vit seta ferð á grindina, pína vit [...] at vit nú kunnu vænta at fáa bót fyri at reka hval inn ella út úr firðum okkara, so hevur Føroya Rættur staðfest, at vit volda hvalunum pínu. Og Sea Shepherd hevur fingið ein danskan myndugleika í Føroyum

gamla biografsalinum, gomlu sløkkiliðsstøðini, niðurløgdum fiskahúsum og aðra staðni. Tí er tað ein rættur varði á vegnum, at fáa reist eitt mentanarhús, gjørt til endamálið, sum skal hýsa felagslívinum í

nakað ger hana Gud okkum gav í hesi verð, men takast hon skal og undir fer. Hvat er tað fyri lóg og rættur, sum okkara bygd skal raka? Vendið tit skútuni skjótast aftur, sessist við borðið um ánna at kjaka

Øll hava rætt til eitt heim. Tað er av grundleggjandi týdningi at hava eitt heim, sum er gott at vera í. Í Føroyum hava vit langa siðvenju at byggja okkum eitt heim. Hesum fari eg at arbeiða fyri. Í a

noyðast at spyrja húsbóndan: góði søti, má eg ikki fáa lov?   Tað kann ikki vera ivi um, hvat ein rættur føroyingur droymir um og vil verða. Flaggið tað veittrar yvir ófrælsari tjóð, leiddi ikki Guð hetta