i búskap og taka øll mál á føroyskar hendur, so Føroya fólk frítt kann skipa seg sum sjálvstøðuga tjóð. Og vit fara til val uppá, hvussu vit loysa í gerandisdegnum: Hvussu vit hvønn dag arbeiða fyri at

onnur fløgg, tá mál okkara ikki eigur javnan heimarætt sum onnur mál í øðrum londum, ella tá vit sum tjóð ikki frælst kunnu luttakað á altjóða pallinum í øllum lutum sum javnsettur partur av heimssamfelagnum

ikki Grønland. Tað gera grønlendingar. Hugaligt var at hoyra hana staðfesta, at grønlendingar eru tjóð við sjálvsavgerðarrætti til at ráða yvir egnum landi, og at Danmark ikki bara kann selja heimsins

um týdningin av at seta sær høg mál og at arbeiða fyri at røkka teimum, bæði sum einstaklingar og tjóð, troystaði B36 menninar og helt fyri við teir, at kanska verður tað tykkara lutur at standa ovast

okkara samfelag so viðbrekið. Hesar eru treytirnar hjá okkum føroyingum. Tað er óheppið fyri okkara tjóð, at fólkið framvegis gongur í tveimum stórum bólkum. Tey, sum vilja varðveita ríkistuðulin og vera

hava útvegað teimum, men sum hesir somu nótabarónar hava arbeitt við hond og fót ímóti, at vit sum tjóð kunnu ogna okkum. Gløggi lesarin spyr helst, hví nótabarónarnir so íðiliga hava arbeitt ímóti eini

beinleiðis framhald av formælinum. Heilt avgerandi orðingar eru her sum: Føroyar eru land og føroyingar tjóð (sera týdningarmikil staðfesting) Stjórnarskipanin byggir á valdsbýti, løgræði og rættvísi Fremstu [...] menningina av føroyska samfelagnum, um tað verður samtykt. Ikki minst staðfestingarnar av, at Føroyar eru tjóð og Føroyingar fólk, felagsskapsviðurkenningin og møguleikarnir fyri broytingum í hesum saman fólkaræðis-

leggja alt undir heilt. Í mongum førum er hetta lítilátað gjørt og ósømiligt fyri okkum sum mentað tjóð. Hvussu kunnu vit aftur røkka hagar, at natúran verður eins lívrunnin sum altarvínið? Hevði hesin

meira av peningi enn tær krónur, ein pylsuvognur ella kanska ein kiosk kasta av sær. Okkara neyðars tjóð bleiv tey árini tveitt fyri føturnar á teimum frælsu marknaðarkreftunum. Og ongin politisk makt royndi [...] sum okkum tørvar, hann hevur onki við genir at gera. Tann hugburðurin má skapast. Fyri at fáa okkara tjóð aftur á føtur, mugu vit m.a. evna tað torføra kynstri, at sópa fyri egnum durum, og fyri alt í verðini

vinnulív, kreppu, privatisering, list og listastuðlar, genir, ættarsøgu og framtíð føroyinga sum tjóð. Væl og skemtiliga verður tikið til orðanna. Skotið verður við skørpum, og sanniliga ikki við tít [...] køld og kynisk misnýtsla av hugagóðum idealistum, ið ofra sítt hjartablóð til tess at menna okkum sum tjóð. Tá ið heimastýrið kom í 1948, yvirtóku politikkararnir mentamál. Hví yvirtóku teir júst hesi mál