n hava gjørt ein líknandi handil. Bert við tí muni at hann varð gjørdur í loyndum. Annars verður ringt at skilja tað, sum fyrifórst. Hvussu er og ikki, so skerst ikki burtur, at Tjóðveldisflokkurin hevur
viðkomandi frá at koyra · Ring eftir hýruvogni og lán honum/henni pengar at rinda hann · Bjóða gisting · Ert tú koyringarfør/ur, bjóða tær at koyra · Um hann/hon kortini koyrir: Ring til politiið á 35 14 48
hann, sum skal spyrja arbeiðplássini, um næmingurin kann koma har í starvsvenjing. ? Tað er ikki ringt at finna pláss til starvsvenjing. Í flestu førum fáa vit beinanvegin svar, men um næmingurin hevur
var bare to kroner.” “Nej, du er en god menneske” bleiv hann við “jeg får din telefonnummer, så jeg ringe og invitere mad.” Bangin fyri at hann var úti upp á okkurt, fór at ganga aftan á mær ella vildi giftast
skuldi í dokk. Óli Hammer var skipari, og ivaðist stórliga í, um teir skuldu fara, tí veðrið var so ringt. Men teir fóru so kortini. Vindurin var rættiliga nógvur, men tá teir nærkaðust havnini í Scrabster [...] og sum eitt seglskip sigdi tað uttan trupulleikar inn í havnina. Sorgblítt Árni heldur tað vera ringt at siga, hvør størsta broytingin við nýggja skipinum verður á hansara starvsøki. Grundprinsippið er
Tryggingin vildi mett, at vit fingu sum mest burturúr teimum einskiljingum, sum eru fyri framman. Tað er ringt at siga yvir ein kamb, tí fyritøkurnar eru so ymiskar. Men tað mest týdningarmikla av øllum er, at
uttan iva av tí, at tey halda seg hava rættiliga góðar ábendingar um, at her er okkurt. At tað er ringt at finna nýggj stór felt í Norðsjónum ger, at feløgini náttúrliga leita víðari til grannalagið fyri [...] tindi, antin hann so hevur samstarv við eitt føroyskt oljufelag ella ikki. -Men er tað ikki sera ringt at koma uttan um eitt samtak, har stórur partur av føroyskum vinnulívi er við, tá man jú nettup her
Og við hesum reglum skuldi eg sloppi undan at hildið talu á føðingardegnum, tað er so forbankað ringt at siga nakað meiningsfult um góðar vinir. Tillukku við degnum Rasmus. Jústinus Leivsson Eidesgaard
Tað varð ringt í eystur og vestur. Men boðini vóru greið: Hvalirnir skuldu ikki rørast. Claus Olsen er royndur grindamaður og hann var við allan mikudagin, tá ið roynt var at fáa eina grind, sum varð merkt [...] og teimum gjørdust greitt, at tá ið fjøran kom, fóru hvalirnir at liggja uppi á turrum. - Tað varð ringt í eyst og vest, men boðini vóru greið um, at hvalirnir skuldu ikki rørast. Hann heldur, at tað, sum
eina vala havn og skiparin á Smyrli sigur, at tá ið tað ikki er liggjandi har fyri veður, man vera ringt at liggja nakrastaðni. Men tað krevur eisini sítt at gera eina slíka havn til veruleika. Oyvindur