Hetta er tøkkin vit fáa afturfyri. Karsten Hansen sigur við Sosialin nú um dagarnar, at skal hann ganga krøvunum hjá Starvsmannafelagnum á møti, so kom hini feløgini aftaná og krevja tað sama, og so endar [...] 60% lønarhækkan og so kann restin vera nøgd við 2% - og síðani trúgva, at løntakararnir í Føroyum ganga við til slíkt, so má hann trúgva umaftur. Skulu vit gjalda loysingina hjá tjóðveldisflokkinum við

nyttar nakað at fara undir framhaldandi samráðingar, sigur hann. Jógvan Amonsen sigur tó, at tað kann ganga skjótt, tí um partarnir eru sinnaðir at flyta seg, so ber til at fara undir samráðingar við stuttari

samráðingar aftur, so tað er upp til Starvsmannafelagið nær samráðingarnar byrja. Men tit vilja ikki ganga undir treytirnar hjá Starvsmannafelagnum um ikki at flyta lønir og pensjónir? ? Nei, tað vilja vit

Karsten Hansen eigur nú beinanvegin, áðrenn samfelagið alt verður tveitt út í eina syrgiliga kreppu, at ganga burt frá síni nulllíknandi loysn. Hann má - saman við restini av landsstýrinum - til at sanna, at

At ganga í Hoydølum ljóðar kanska ikki lokkandi hjá øllum. Og fyrr var kanska hildið hánt um vaksnar 14 ára gamlar menn, sum hildu áfram á skúlabonki, heldur enn at fara til skips, tá teir høvdu fingið

eitt sindur aftur av tí, sum tey hava latið frá sær í kreppuárunum. ? Nú, tað aftur er farið at ganga betri í samfelagnum, haldi, eg, at tey alment løntu hava uppiborið at fáa eitt herðaklapp fyri at

okkara fremsta ?vísmann? leggja til síðis alla sakligheit, leggja sítt fak í niðastu skuffuna, fyri at ganga ørindi fyri Landsstýrið í sáttmálatrætuni við Starvsmannafelagið. Arbeiðsgevarasjónarmið Alfaðirliga

ratingstyrki. Tveir eru klárt ratingfavorittar, Tummas M. og Finnbjørn, men ratingfavorittar og vinnarar ganga ikki altíð hond í hond, og mangir ratingfavorittar hava verið ið ikki livdu upp til teirra vónir.

búði Vensil í Nýggjustovu í Havn, men longu 12 ára gamal fór hann í 1831 til Keypmannahavnar at ganga í skúla. Í bókini »V. U. Hammershaimb - lívssøga og virki hans« sigur Edward Mortensen (seinni Mitens)

ið við Vegin Langa, fyri at fáa rørt seg eitt sindur. Honum hevur nevniliga altíð dámt so væl at ganga. Hóast Olaf Krossteig nærkast teimum hundrað, ætlar hann ikki at gevast at vera virkin. Hann ætlar