goymsluháttum og matgerð, av húsi og máltíðum, av gerandis og høgtíðum. Eisini eru hugleiðingar um mat í breiðari merking. Harumframt eru einstakar uppskriftir, sum ikki hava verið at funnið á prenti áður

eisini við í bókini. ‒ Alt tað eg kann minnast havi eg elska at gjørt mat, og øll familjan hjá mær hevur somuleiðis elska at gjørt mat, greiður Oddvør Skarðhamar frá. Bókin verður løgd fram í Miðlahúsinum

og Tvassalandi vendir tað mesta upp og niður. Børnini klára alt sjálvi, tey fara til handils, gera mat, og ansa eftir foreldrunum. Í skúlanum mugu lærararnir koyra fingurin upp, um teir vilja siga nakað

nú okkurt óhapp hendir ¢    Er onkur deyður, so skal kistan førast í last ið eisini verður nýtt til mat og rusk fyri síðani aftur at lyftast høgt upp í loft og niður á keiina. Hugsi tykkum til, um óhapp

gjørt eitt megnar arbeiði . Carl nevnir, at í Georgia geva 1500 Frelsunarher-limir 300 000 menniskjum mat hvøn einasta dag. Arbeiðið fyri gøtubørnum, heimleysum og brekaðum er sera umfatandi. Man leggur stóra

við tí fylgja nógv ymisk ting. Millum annað ein útidagur um vikuna og tað, at børnini sjálvi gera mat. Men eisini tað, at árgangarnir ikki gerast størri enn 16 børn. At hava ein lítlan skúla, er nevniliga

hevur verið køksstjóri á bæði Hotel Føroyum og Hafnia. Hann hevur egna catering-fyritøku, sum ger mat, og hevur í seinastuni staðið fyri matgerðini í Café Natúr og Rex.

Bókadeild Føroya Lærarafelags hevur givið nógvar svenskar ungdómsbøkur út, t.d. bøkurnar hjá Mats Wahl og Anniku Thor. Nú hava tey valt ein nýggjan svenskan høvund, hon eitur Sara Kadefors, er 36 ár og [...] Hetta fekk meg at hugsa um, um bøkur til hálvvaksin skula vera sosialrealistiskar ræðusøgur, tær hjá Mats Wahl t.d. eru eisini í stóran mun um harðskap og happing. Tá ið børnini eru smá fáa tey stuttligar

Løgtingið um at samtykkja at seta ein slíkan á stovn. – Vit framleiða, innflyta og brenna púra góðan mat hvørja einastu viku. Tað er óklókt og óføroyskt, og tí skulu vit seta ein matvørubanka á stovn, sigur [...] hann víðari til tey, sum hava størstan tørv á honum. Og tað hava tey góðar royndir av. – Talan er um mat, sum er góður, men sum ikki kann seljast av ymsum orsøkum, eitt nú tí at pakningurin hevur fingið skaða [...] felagsskapir og tey sjálvbodnu, sum í dag fáast við at bera fólki, sum eru illa fyri fíggjarliga, mat. Hon heldur, at við at játta pening til ein samskipara, kann Løgtingið vera við til at seta ein slíkan

halda tet, at hetta eigur ikki bara at umfata kjøt av seyði og neyti, men eisini annan, føroyskan mat. Tey halda eisini, at tað skal bera til at føroyingar at virka matvørur, burtur úr góðkendum útlendskum