segði við Jóannes Eidesgaard av tingsins røðarapalli, at hann hevði svikið Sandoynna og svikið Suðuroynna – at hann hevði svikið suðurøkið í Føroyum. – Men tað angri eg og vil hervið biða Jóannes Eidesgaard

t bragd – ongin Torbjørn ella Anita tosaðu um fíggjarligt ábyrgdarloysi ta ferðina! Men nú Jóannes Eidesgaard tosar um nakrar batar fyri føroyska fólkið, uttan at renna nakað um koll fíggjarliga, nú er

løgmaður hvørki hevur lisið ella sæð. Okkurt frægari kunnu politisku kreftirnar brúkast til. Jóannes Eidesgaard

nýggjari samgongu opnir. Tveir ávísir politikarar hava kortini verið lítið at sæð í dag. Hesir eru Jóannes Eidesgaard, formaður Javnaðarfloksins, og Anfinn Kallsberg, løgmaður. Gitingarnar eru, at løgmaður ætlar

um, at vit ikki rættiliga vit, hvussu nógv vælferðin lækkar, sigur John Mortensen frá Fynd. Jóannes Eidesgaard sigur aðrastaðni í blaðnum, at eisini hann heldur hetta talið verða høgt, og at hann hevur

norðurlendsku tjóðirnar og annars øll, sum leita hendan vegin at kunna seg við okkum í Útnorðri. Jóannes Eidesgaard, løgmaður

Páll í sínari tíð bygdi Royndina Fríðu og í ár eru 200 ár síðani hesa hending. At tað í ár var Jóannes Eidesgaard, løgmaður, ið helt flaggrøðuna, lokkaði óivað eisini áhoyrarar. Løgmaður helt góða og viðkomandi [...] trívast og hava okkurt at koma aftur til, um tey leita burtur at royna seg, segði løgmaður Jóannes Eidesgaard millum annað í flaggrøðu síni í Vági. Ljómur setti sum vant dám á løtuna við frálíkum sangi

ikki at kosta landinum nakað at keypa tey umleið 900 kistaverkini frá Føroya Banka. Tað sigur Jóannes Eidesgaard, løgmaður, við Útvarpið. Løgmaður hevur fingið eina frágreiðing frá Fíggingargrunninum, og

hava væl betri undirtøku. Næstan 30 prosent vísa á Anfinn Kallsberg sum besta boðið, meðan Jóannes Eidesgaard fær beint omanfyri 15 prosent, og Høgni Hoydal fær beint niðanfyri 15 prosent. Hetta kundi

kjaki, og ikki færri enn 200 fólk vóru á hesi sera væl eydnaðu ráðstevnu. Táverandi løgmaður, Jóannes Eidesgaard, og umboð fyri Mentamálaráðið høvdu á orði, hvussu neyðugt tað var at taka betri hond um tey