altíð havt í varðveitslu fyri síðani at tíðarfesta og skriva tað meira samlað. Pápin vildi, sum vera man ikki, at alt skuldi bara fara í gloymskuna. Fyrst í 1980-árunum skrivaði hann okkurt í nøkrum “Sosialum” [...] Jákup. Hann fór niður til Danmarkar at lesa. Hann tók studentsprógv í 1851 og fór síðani at lesa mál o. a. Hann varð útbúgvin Cand-Phil. Faðir hansara vildi hava hann at lesa til prest, men tað var nokk ikki

teymar og húkar í part at rippa, og so annars at gera línuna til og knýta uppí hana. Eyðun vísti m.a. eina mynd omborð á Beinir, har teir høvdu fingið ein grindahval, tá var lag á monnum. Eisini varð greitt [...] at tað var so ringt at halda kósina. So varnast hann ein sukurmola, sum liggur við kumpassina. “Tað man vera hasin sukurmolin sum forstýrar”, heldur hann fyri. Hann tók sukurmolan burtur og Eiler flutti

Starvsmannafelagið og Fíggjarmálastýrið. Hóast gerðarrætturin sum vera man varð tikin í álvara, var eitt sindur av plássi til skemt. M.a. segði annar av advokatunum, at hetta var ein søguligur dagur, nú føroyingar [...] eins og skipanin var tey fyrstu árini aðrastaðni m.a. í Danmark. Ein av mununum millum hendan rættin og ta rættarskipanina, ið dómsvaldið umsitur, er m.a., at vitnini í gerðarrættinum sleppa at síggja sína [...] prosesadvokatar, ið hava riggað av sum sakførarar. Eins og Kári á Rógvi áður hevur gjørt vart við, m.a. í sambandi við Føroyskt Lógarrit, har hann er ritstjóri, so vantar okkum bókmentir um løgfrøði á føroyskum

báðar býarpartarnar. Offi­cielt var grundgevingin, at man vildi verja sínar borgarar og halda dekadenta vestliga ávirkan úti, men reelt var tað tí, at man vildi stika sín­ar egnu borgarar inni í tí so­­nevnda [...] sum Týskland var tað framman­undan. Afturfyri henda favorabla politiska gambittin fingu russararnir m.a. flutt markið á teirra eysturtýska sektori eitt fitt petti í ein útsynning vestan. Líkasum í Vesturtýsklandi [...] har Ber­lin ikki var forsíðu­til­far í teimum flestu vestur­europ­eisku- og amerikonsku bløðunum. Man tosaði um og vandi seg við ta perma­nentu Berlinkrisuna sum eina ”náttúr­liga politiska sjálvfylgju”

Við eitt tjóðskaparligt høvi, sum flaggdagurin er tað, man tað ikki vera av leið at líta aftur á søguliga støðið, sum tjóð okkara hevur at byggja á. Lítið er til av skrivligum keldum frá gamlari tíð, og [...] í lagnutíð ikki liggja sjóvarfallið av okkum, men standa saman um eitt ríkisrættarligt krav, sum m.a. veitir okkum stangarpláss allastaðni, har tjóðir hittast - at enda eisini á altjóða háborgini í New

og Maren Jensdatter Karbech, sum giftust 7.09.1775 Sigga Maria og Niels Christoffer fingu hesi børn: a. Deyðfødda gentu í 1805 b. Maren Nielsdóttir í 1806. Giftist við Jens Wenningsted c. Mads Christoffer [...] ára gamal. Armgarð doyði í 1911, júst ikki 80 ár gomul. Armgarð og Hans Christoffer fingu børnini: a. Ellen Elisa f. 1850. Gift við Eli­esar Andreassen (1850-1931), fyrr um­rødd í hesi røð. b. Jacob ( [...] Jordbruger, en retskaffen Mand og en helstøbt Personlighed, og den store Sørgeskare – en af de største, man nogensinde har set – bar vidne om, at han var elsket og afholdt af enhver, som kendte ham. Tað kann

síðani, tá ið vit eisini fingu ein altjóða góðkendan og annars útmerkaðan graslíkisvøll, so lítið man vera at ivast í, at útspillingin av vøllinum síðstu fimm árini er alt annað enn søtur musikkur hjá [...] er tað reina tvætl – og um tað ikki var tað, so peikar borgarstjórin líka nógv eftir sínum egnu, m.a. Boga Andreasen og Sjúrði Olsen, sum vóru partur av undanfarnu býráðssamgongu. Havi nevnt tað fyrr,

sæst er ættartalvan býtt upp í tvær greinir: A, sum gongur aftur til Egill Skallagrimsson og B, sum gongur aftur til Grím Kamban. Ættin er tann sama fram til A12, tá fer hon sundur. Í umrøðuni av hesum forfedrum [...] hvad der fortælles var den første, som bosatte sig paa Færøerne, og som man der for ofrede til efter hans død. Denne slægt kunde, om man ønskede det, udredes end yderligere. Hr. Gudmund Effersøe er saaledes [...] hava áhuga, kunnu finna nógvar av hesum persónum á alnótini. Ættargreinin hjá Egil Skallagrimsson: A 19. Snorri Sturluson Hann livdi 1179-1241. Var høvdingur og skald. Hann hevði stóra ávirkan á sina samtíð

lítlan part av tí landi og sigling, teir undanfarnu gjørdu fyri land og fólk okkara. Á ferðini eru 15 mans. 6 av teimum eru vágbingar, sum manna sluppina. Ein av monn-unum er 85 ára gamli Sigurd Joensen úr [...] sær upp í koyggjuni. Teir yngru rættu teimum eldru eina hond við dýnunum. Ta einu løtuna vóru vit 4 mans um eina dýnu. Tó endaði hon á dúrkinum og vit stóðu eftir við betrekkinum, ein maður á hvørjum horni [...] á Norðfjørðin sóu vit Dalatanga norðanfyri, sum eisini er ein veðurstøð. Her eru kendar leiðir og m.a. Sigmund Hentze av Sandi segði, at teir plagdu at fiska á Glettinganesgrunni norðanfyri her, og tað

málinum. Leypir elegant um Í seinasta svarinum hjá Hans Andriasi Sølvará, tekur hann soleiðis til m.a.: “Eg standi við hvørt orð, sum eg havi sagt um hesi viðurskifti í fyrilestrinum og eg hvørki havi ella [...] r og verjuleys Tað undrar eisini meg, at hann heldur, at tað er nógv avgjørt at nevna verjuleysan mann, sum farin er hiðani. Er tað ikki fólk, sum farin eru hiðani og tí verjuleys, sum søgufrøðingar fyri