onnur veiðiloyvi, givin á líknandi hátt, ikki fáa somu lagnu. Og hóast Heini O. Heinesen beinanvegin gav til kennar sína greiðu meining ímóti, at Fiskimálaráðið bað løgfrøðingar meta um málið, er hann ikki

almennari forsorg 1. januar 2002 minkaði blokkstuðulin við 366 milliónum. Samstundis við yvirtøkuni gav landsstýrið ríkisstjórnini boð um halda uppat við teimum árligu reguleringunum (prístal v.m.) av r [...] ikki. Mundi tað ikki heldur vera samgonguskjalið við yvirtøku av serforsorg við 117 milliónum, sum gav løgmanni kaldar føtur – og ikki tann stongda hurðin? Men láturligt og grátuligt var tað. Politisk sjúka

haldi, at hann á hesi stuttu vitjan fekk eitt gott innlit í, hvat hetta er fyri eitt samfelag. Tað gav hann eisini til kennar, at hann skilti nøkur ting munandi betur, heldur løgmaður eftir vitjanina hjá

upsayngli,- ella tí, sum heimaflotin skal fiska um nøkur ár. - Hetta er ein orsøkin til, at heimaflotin gav landsstýrismanninum sín fulla stuðul, tá hann í fjør ásetti Føroyum eina eginkvotu á 85.000 tons. Hetta

bara talan um ein eitt árssáttmála. Í 2010 endaðu samráðingarnar við einum eitt árs sáttmála, sum gav teimum 1% í lønarhækking. Hinvegin endaðu samráðingarnar í fjør við, at tey fingu tey onga lønarhækking

tað mesta verða “skimmaðar” og síðan settar upp á hillina til hinar. Tá eg fyri nøkrum árum síðan gav bók út, sum m.a. eisini fevndi um ættarfólk míni í Vestmanna, Kvívik og aðrastaðni, ringdi ein sera

nakað av tí vakrasta, eg havi lisið á føroyskum um evnið: “ein hondheit høvd/ ein núgva av feitti/ sum gav seg undan/ tá onkur trýsti varliga har...” (s.46 BÓK) Alt ummælið kann lesast her: Tilveran hevði jú

framførast við bólki. Benjamin legði fyri við fyrstu skering av útgávuni - ”Orð eru fátæk”. Benjamin gav til kennar í útvarpssendingini ”Leitistein”, at hann var stórur Teitur fjeppari, og íblásturin kom

bóru við sær á pallin. Haldi at fleiri av statistunum vóru fangandi og tryggir at síggja til. Hetta gav leikinum ta góðu ífyllingina av livandi menniskjum í ymiskum gerandisstøðum. Takk til Berg Rasmussen

vinna hjørtuni hjá lurtaraskaranum. Eivør hevði við sær ein kontrabassist, sum var sera stabilur og gav ein góðan og sterkan botn. Framførsla teirra var av einari góðsku, at tað mundu vera nógv, sum fingu