siga okkara egna subjektiva fatan av lívsins meining, tí fjøldin bert umboðar hetta man, ið bert er lygn. Subjektiviteturin er sannleikin í lívinum, sigur Kierkegaard, sum mótsatt vísundini ikki krevur objektiva

gamal og fittur. Hvussu fer hann at taka tað, um tað nú ikki er, sum hann heldur? At Jesus er ein lygn? Eg haldi, at tað er flott, at ein maður, sum ikki hevur viljað gjørt neyðsemjur við verðina, so gamal

stættarstríðnum. Tamt kjak Ofta verður sagt við børn, at tað skulu tvey til at klandrast, og tað er ongin lygn í tí. Nú Jóannes Eidesgaard ikki fekk verið við til sjálvt kjakið, bar illa til at kjakast. Hetta

eina ringast er støðan í Gøtu. Bjargingarliðið hevur havt úr at gera, og fyri at tað ikki skal verða lygn, blivu teir av við sjálva bjargingarmiðstøðina, tá takið knappliga fór at flog. Har var einki at gera

menningartarnað í eini eyðmýkjandi, mannminkandi bøn: Tak okkum úr kuldanum. Gev okkum sannleikan. Gev lygn durafjórðingin. Gev okkum næstakærleikans fløva. Gev okkum aftur haldgóða føroyska mentan. Tað biðja

ætlanin var at fáa við takinum, ið skuldi gera Steinatún liðugt, brúkiligt og prýðiligt! Fólkið fyrst er lygn og latín, tí heldur enn at geva fólkinum góðar umstøður, eru tað súkklurnar, ið nú skulu setast fram

og far kirkjuklokkurnar at ringja við søgum um sorg og gleði, vanlukku og ró, har sannleiki verður lygn og umvent. Har er eitt afturljóð sum kennist fjart, tó kent um somu tíð. Stundum følir tú, sum tú

royndi at fáa fólk at keypa viðrisbrøv fyri Kauthing. Hann hevur sjálvur viðgingið, at hann seldi eina lygn. At hann gekk runt og lumpaði fólk. – Eg eri so heilt ræðugliga keddur av, at eg havi selt hetta.

Ímóti kom tá dómarabáturin, og segði hann tá, at hann ikki hevði sæð okkum, men hetta var kolasvørt lygn, tí hann hugdi at okkum, tá hann sigldi framvið. Vit gjørdu vart við, at tað var galið við startinum

Uttan aldursmark. Undirhaldandi og nemandi, sigur Steintór Rasmussen. - Og fyri at tað ikki skal vera lygn, so kallast ein av søgunum í savninum Klókasta barnið í Føroyum. Men spurningurin vil jú altíð verða