Gunnar Poulsen sigur, at líkindini vóru av teimum bestu tá ið vanlukkan hendi. Og hóast tað er nokk so bratt í Kunoy, var tað gott at ganga og góð gøta har ið maðurin datt oman - og maðurin var vanur at ganga [...] ónáttúrliga væl og djarvt atborið av tyrlumanningini, tí teir komu heilt niðurat, hóast tað var sera bratt og hóast tað var fitt av vindi. Vindurin gjørdi eisini, at ímeðan vit hjørdu mannin kláran at verða

komin niðan á var so herviligt kavarok, at førarin misti vegin burtur og fór útav, og mátti gevast. Bratt var niðanfyri, so fyri ikki at fara heilt útav, mátti hann bara gevast, sigur Hermundur Michelsen

og eg fekk eina undarliga kenslu av, hvat kundi vera hent, tí har sum eg gekk oman, var rættiliga bratt niðurfyri, greiðir Símin Johan Samuelsen frá. Hann gekk eina lítla løtu, men tað var so skjótt, at

funnið sjálvi. Hendavegin skuldi tað taka okkum uml. 2 tímar, og hetta var eisini nógv strævn-ari. Bratt og ringt at ganga. So tungt, at Halla í roynd og veru misti ondina eina-ferd. Tað tók eitt sindur

Vakurt øki Friðingarnevndin leggur sum grund, at lendið, sum ætlanin er at fara ígjøgnum er sera bratt, umframt at rættiliga nógv væta rennur ígjøgnum. Vegagerð vil verða nærum ómøgulig uttan at hetta