- Atkomuviðurskifti hava áður verið á breddanum, men hóast batar, er framvegis langt eftir á mál. Tak Havnar Kirkju, sigur Hanus Samró, valevni hjá Fólkaflokkinum. - Har er ein hurð til tey, ið eru før
smáar og trongar, men tað bilti ikki, tí vanliga fór lík ikki í kirkjuna tá. Var prestur ikki til taks, so var tað vanligt, at jørð varð kasta á langa tíð eftir, at fólk vórðu jarðað. Við síni lýsing av
eygnabráðini og at fáa eitt klemm. Í fyrstuni var tað sera torført at taka ímóti øllum gávunum og at siga takk, tí tað kendist sum var tað ikki nokk at siga, orð eru so fátøk. Ein ungur maður kom við fullum posum
betri stundir at royna tínar listarligu gávur í trongu, men fjálgu málarastovu tíni – Góða eydnu! Takk fyri tað, tú hevur verið fyri 100-tals børn, ið hava notið gott av einum serstøkum og annarleiðis
niðurraðfest ella hevur staðið í stað. Ein stovnur sum Landsverk er ein viðfáningur í mun til fyrr, meðan TAKS hevur á leið tvífalt so nógv starvsfólk per íbúgva, enn skattavaldið í metskattaða Danmark. Heils
dugdi at vera til staðar og at vera nakað fyri tíni medmenniskju. Hvíl í friði, mín góða vinkona, og takk fyri alt tað, sum vit hava havt saman hesi mongu árini. Annsy
Jonna Justinussen Avgerðin um at fáa sær eina kettu ella hund, skal ikki takast av øðrum. Tað er nakað tú gert, tá tú hevur hugsað teg gjølla um, tí tað fylgir nógv arbeiði við. Hetta er eitt arbeiði,
at nógv orka hevur verið løgd í at fáa uppskotini so góð, sum tey nú eru. Stóra takk skulu tit hava fyri tað - og takk fyri tykkara luttøku. Magnus Rasmussen segði, at uppskotið, sum vann kappingina,
vart eitt sovorðið menniskja, Hans. Uttaná ein skopunargarpur, innaní ein summarsleiktur softice. Tak nú dagin, tá ið tú sum piltur fekst tín fyrsta kalva, seldi fiskin og bart mammu tíni eitt koppastell [...] treingja til. Og sum hevur máttin og megina til at gera nakað við tað. Hvíl í friði, kæri Hans, og takk fyri alt. Harrin veri hjá tær, og hann signi og styrki tykkum, sum eftir sita. Róðrarfelagið Knørrur
at fáa nokk av fólki at reka. Tí Heldur hann, at tað er sjálvsagt, at brúka tað tøknina, sum er til taks fyri at lætta so nógv um so gjørligt. Sostatt væntar hann, at hetta verður framtíðin, serliga um heystið