ímillum føroyingar og hann líktust eisini nógv føroyingum í sinni, hann bæði át skerpikjøt, var í grind og tók lut í øðrum, sum fólk tókust við úti á bygd í Føroyum. ? Grindaknív ynksti hann sær, men tað [...] krónu frá onkrum og hann fór beint at keypa sær størsta dolkin, tey høvdu. ? Og tað var so heppið, at grind kom nakrar fáar dagar aftaná, so hann knívurin kom beinanvegin í brúk. ? Men tann eldri drongurin

er nærindis flogvøllinum, og tað er strangliga bannað at flúgva við dronu so tætt við flogvøllin. Grind var í Bø í gjár, og tí kann tað væl hugsast, at maðurin ætlaði sær at fáa nakrar flottar loftmyndir

upplýsir, at tað er óvist hvussu stór grindin er, men at upplýst er fyri honum, at tað er eitt sindur av grind. Higartil í ár hava tvær grindir langt beinini í Vágum. Báðar løgdu tó beinini í Sandavági, og er

koma til døgverða, sum kann vera knettir, ræstur fiskur, kjálkar, saltfiskur, havhestaungar, lundi, grind og spik, turrur fiskur og bótasúpan, stokt riv, stokt lambskjøt og líknandi, sum vit kunna útvega

hvat okkara grindadráp snýr seg um. Og tað ber til og ger mun, skal sigast. Men, líka skjótt ein grind er deyð, vera vit spammaði við myndum, ið fyrst og fremst verða "læntar" úr føroysku portalunum. Tí

høvi at keypt sær bæði fisk, fugl, turra grind og spik. Fuglurin er gamal og væl hagreiddur náti, klárur at koyra í grýtuna. Sami maður hevði eisini turra grind, spik og kjálkar. Eftir á marknaðarplássinum

var fram við fyri løtu síðan. Men her er eisini annað enn fiskur, nú farið er um middagin. Turr grind og spik eru eisini á marknaðinum, og nú veðrið í Vágsbotni er so gott, er fitt av fólk at síggja á

háttinum, og annars næst­an bara kommunikerar við av og á at glaða, oftani við nógvum royki men ong­ari grind, men heldur líkt pávavali í Rom. At hini bæði álitisfólkini eru sera væl at sær komin og avhildin

frystilínuskip fiskar undir Føroyum og tveitir høvdini í havið aftur. Teir vísa eisini á, at tá ið grind er, verða rovini førd til havs. Og teir duga ikki at síggja munin á tí og so á fiskaslógvi.

Norðberg, sum vístu næmingunum, hvussu flak verður skorið og hvussu arbeitt verður, tá ein skal turka grind ella fisk. Eisini gjørdu tey ein døgurðabita. Birgir Enni letur væl at. Hann sigur, at hann hevur [...] einsamallur. Men hesuferð hevði hann so Dánjal Norðberg við sær, sum greiddi næmingunum frá um turkaða grind og turran fisk. Birgir sigur, at Dánjali dámdi avbera væl at greiða næmingunum frá, og hann lat væl