trivnaðurin hjá borgararnum liggur fremst í huga, sigur Dávur Winther, leiðari á mentanardeildini hjá Klaksvíkar Kommunu. - Tað er ongin loyna, at kommunan í løtuni er í einum aldudali, so ein slík ætlan má gerast
tónleikarar – sum eru høvuðsmenn aftan fyri Summarfestivalin í Klaksvík? Hevði tað verið betri um Klaksvíkar Kommuna skipaði fyri? Nei borgarstjórin má hava misskilt okkurt grundleggjandi. Orsøkin til at
sjúkrahús átti at hava sítt stýri. Einki er at ivast í, at um tað bert var sjúkrahússtýri fyri Klaksvíkar sjúkrahús sum setti læknan, so var Olaf Halvorsen settur í starv. Fischer Heinesen helt tí, at
Føroyum. Áðrenn pápi Jákup fór avstað, var hann og tók nýggja mynd av sær, sum hann sendi norður til Klaksvíkar í brævi. Í hesum brævi vóru eisini pengar. Brævið og myndin eru at síggja í nýggju bókini. - Tað
Føroyum. Áðrenn pápi Jákup fór avstað, var hann og tók nýggja mynd av sær, sum hann sendi norður til Klaksvíkar í brævi. Í hesum brævi vóru eisini pengar. Brævið og myndin eru at síggja í nýggju bókini. - Tað
hann var føddur. Yngsta barnið hjá ommu og abba var mammubeiggi mín, Petur. Hann giftist inn til Klaksvíkar við Thalu, dóttur Samson. Fýra systkin Vit vóru fýra systkin. Eg var elst og eiti Kristina Sofía [...] at Olrik var fínari enn Óli. So átti eg eina systur, sum æt Birgitta Maria. Hon var gift inn til Klaksvíkar við Harry Matras. Bert eg sjálv livi eftir av systkjunum. Pápi var fiskimaður Pápi var fiskimaður
høvundi møgu-leikar at hugleiða - og her verður hugleitt, t.d. um eina dópsferð um fjallið til Klaksvíkar í okt. 1885, um hvør ið man hava verið við, og hvat ið tey munnu hava vitað og hugsað um støðuna [...] Bestimaðurin, Poul Johannes, fekk litið upp í hendur at siga reiðaranum frá. Hann fór ikki til Klaksvíkar, men teir settu bátin út og róðu yvir til Haraldsunds. Haðani ringdi hann til Jóan Jakku og bar
hildu vit tað vera best at stovna eitt felag. Vit hittust nakrar ferðir, og tá vit skuldu til Klaksvíkar at dansa, hildu vit, at felagið átti at hava eitt navn. Navnið gjørdist Dansifrøi. Hon sigur, at
Tonsatalið 283. Hetta árið í 1936 fór eg til Klaksvíkar og Havnar at spyrja um húsatilfar, tí eg var farin í holt við at byggja. Eg komi so til Klaksvíkar, og á Stongunum møti eg Evald Kjølbro og spyrji [...] Men teir høvdu gloymt at senda mær telegramm, tá ið farast skuldi av stað aftur. So fór eg til Klaksvíkar, og eg fari inn til Stellupól. So sigi eg, hvussu illa tað lá fyri hjá mær, at teir høvdu gloymt
Klaksvík, og í vikuni upp undir Norðoyastevnu vóru teir aftur á Vánni, og báturin stóð í neystinum hjá Klaksvíkar Róðrarfelag, sum teir samstarva sera væl við. Hetta sást eitt nú aftur í, at fýra dreingir hjálpa
