gagnligt at endurskoða. Men Hermann er ósamdur: »Sum støðan er nú, skulu politikarar halda fingrarnar burtur frá øllum, sum ávirkar inntøkurnar hjá fólki til tað verra. Slíkt skal gerast í góðum tíðum«
sum øll uttan ein sjálvur hava lisið, og sum hetta er skrivað á: hesin maðurin er av sonnum eitt narr«. Niðurstøðan hjá La Rochefoucauld er, at sama ger, hvussu vit pynta okkum við vøkrum grundgevingum
fyri í samfelagnum. Peningagávurnar vórðu latnar prestunum, sum so løgdu tær í tær røttu bússurnar. Stundum vóru stórar upphæddir latnar, stundum minni. Millum teirra, sum lótu henda dagin, var eisini
lat meg tí gevast her – sjálvt um hópur av øðrum kundi verið drigið fram. Tær føroysku kanningarnar av kombikki eru farnar fram á Fiskirannsóknarstovuni, har eitt opið, livandi og inspirerandi fakligt
stuttleika sær við á ferðini. Vit flúgva uppi yvir Grønlandi. Síggja fjøllini og veldugu ísfløturnar millum fjallrøðirnar úti við strendurnar í eystan og í vestan. Jøklar, ið rukkast og glíða høgt ella
árum síðani. Hinvegin tykist hann tó allíkavæl, at hava ta fatan, at bara frisørsalongirnar, kioskir-nar, pizzacaféirnar, hýruvagnarnir og krambúðirnar við yuppie-klæðum í Havn ganga strúkandi, so vaksa trøðini
tilfeingi, hví skal tað so taka fleiri ár at seta ressourcir av, til at geva teimum teir bestu karmar¬nar, so tey eru før fyri at skapa milliarda¬fyri¬tøkur, ið vit kunnu vera stolt av? Um ein føroysk bygd
við tíðini fer niðurum aftur danska støðið. Vit kunnu sjálvsagt hava okkara metingar um orsøkirnar til kreppuna fyrst í nítiárunum, men tað er søga, sum enn ikki er skrivað av uttanveltaðum søgu
, av tí at tær eru vorðnar fáar, og dimmligt er vorðið hjá teimum, sum hyggja út gjøgnum glugg-ar-nar (eyguni); Og báðar útdyrnar verða stongdar (oyruni), meðan dunið av kvørnini minkar (røddin); tá ið
á einans 4.000 tons. Eisini støddarsamansetingin hjá skøtunum er broytt hesi árini. Flestu skøtur-nar, sum verða fingnar í dag eru minni enn 70 cm. Hetta er serliga følsamt fyri skøtu og naglaskøtu, tí
