fyrr enn í 1990, tá ið vit fluttu norð í Jørundsgøtu at búgva. Sigur ein Christian, so má man siga Andrias, tí tit báðir vóru saman nærum hvønn dag og tykkara vinaband var sjáldsama sterkt. Soleiðis hevur
og var síðan við øðrum skipum. Andrias var sjómaður um ein háls, honum dámdi væl at flóta og hóast heilsan andøvdi móti einum harðbalnum sjómannalívi, so legðist Andrias ikki uppi, fyrr enn hann hevði [...] virðiliga eina hálva øld. Tá tú tosaði við Andrias um hansara ár á sjónum, so gekk ikki long tíð, fyrr enn steðgað varð á í vandasiglingini undir krígnum. Andrias sigldi nógv undir seinna heimsbardaga, og [...] mangan var, stikk tað øvugta av tí sum sum Andrias skilti við eina skilagóða lívsleið, so nartlaði tað ikki burtur av kærleika hans, heldur tvørtur í móti. Andrias hevur lagt nógv góð klípi í mítt lív og
var tað Andrias Petersen, sum varð fluttur um sýn bert 71 ára gamal. Vit í Javnaðarflokkinum drýpa høvur, nú vit hava mist ein sera dugnaligan og trúgvan starvsfelaga gjøgnum mong ár. Andrias varð føddur [...] fingu tvey børn, sonin Arna og dóttrina Jóhannu. Nú Andrias legði árarnir inn, so áttu hann og Katrin fimm abba- og ommubørn. Heilt frá ungum árum var Andrias javnaðarmaður. Hjá honum vóru tað korini hjá vanliga [...] hevði leiðsluna við løgmanni. Valskeiðið 2008 og fram til 2011 sat Andrias sum varamaður á tingi, men stillaði ikki uppaftur í 2011. Andrias hevði eitt blídligt og fyrikomandi lyndi. Hann tók alt á sín egna
oftast seinastur heim. Hann var ómetaliga raskur og sera dugnaligur, tað var týðuligt at síggja. Andrias var sera skemtingarsamur maður og visti ofta »eina góða« at siga frá. Hóast hetta, var tað altíð [...] at fara til fjals, at fletta, í hoyggjan og ikki minst, tá farast skuldi í feitlendi við veðrum. Andrias var eisini húsligur maður, at dustsúgva og baka – helst pannukøkur – góðar pannukøkur var honum lítið [...] strokið av høvlinum hjá Andriasi her á fold. Eg vil við hesum fáu orðum biðja frið yvir minnið um Andrias. Góða Hanna, Jón Eli og Annika, má Harrin fylgja tykkum. Tín góði vinur, Birgir
størstu virðing og vit drýpa høvur í samkenslu Tøkk, at eg átti teg sum vin Harrin signi minni um Andrias Vinur tín Johan Góða Hanna, Jón Eli og Annika og øll tykkara orð eru so fátæk, men má hin Almáttugi
meg ymiskar søgur og sangir. Serliga var tað ein, ið eg minnist burtur úr, barnasangin hjá Hans Andrias Djurhuus, ”Burtur á heiði”, ið hevur eitt eyðkent kvæðalag. Hann hevði lagt til merkis mín vaksandi
heim í Havnina. Pápi okkara, Mikkjal Samuelsen, nevndur Mikkjal í Horni, var sonur bakaran í Horni, Andrias, sum tú var uppkallaður eftir, og mamma, Inga f. Simonsen, var ættað av Viðareiði. Barnaárini vóru [...] hóast so illa sjúkur, gramdi tú teg ongantíð. Alt var gott. Góðu Aja, Elisabeth og Inga, Heri, Andrias, Jónas og Elias. Tit hava mist nógv. Má Harrin signa og varðveita tykkum. Tit vóru so sera væl um
brendu inni við fiskinum og fóru á heysin. Eitt teirra var reiðaríið hjá Expedit. So hendi tað, at Andrias keypti skonnartina Mjóvanes og Vensil fór við Andriasi har umborð, og hann var við Mjóvanesi til
býráðið, Bjørn Kalsø, landsstýrismanni fyri landsstýrið, Ólavur Poulsen fyri Útróðrarfelagið, Jóhan Andrias Reyðberg fyri Arbeiðsmannafelagið og Hanna Isaksen fyri Arbeiðskvinnufelagið. Tiltakið er alment
Tað var ”Tórshavn Radio”, ið stílaði fyri leitingini. Nógv varð leitað: ”Nevið Reyða”, har Hans Andrias Jacobsen, Esmundur Jacobsen, Magnus Jacobsen, Ísakur Poulsen og Hjalmar Joensen vóru við, fór
