Har starvsfólkið er væl blandað, eru trivnaður og úrslit best. Kvinnurnar í Føroyum standa einki aftan fyri menninar. Fert tú eftir teimum bestu fólkunum, fært tú eisini javnstøðuna við í posan. Tað eru
kappingarneytin fær 25.000 krónur. – Tað er ikki ilt at gita, hví teir brúktu hann, sigur Atli. Aftan á eitt ár tímir Alti ikki meira. Hann er blivin pápi og hevur eina familju at hugsa um. Tíðin er komin
eg sigi við børnini, at tey ikki skulu brúka. Og tað er í slíkum støðum, at eg stundum havi hugsað aftan á, at hetta og hatta skuldi eg nokk ikki havvt sagt, sigur Snorri Fjallsbak. Men starvið er kortini
grunað hatta, so kundi eg uttan at blunka fingið 10 fuglfirðingar við á fund, sigur Signar á Brúnni aftan á fundin. Nú ivast hann stórliga í, um hann tímir meiri: ? Hatta spælið tími eg ikki meiri, sigur
ra í manshondbólti. - Men sigurin tardi uppá kreftirnar, sigur Henry. - Tá eg kom inn til okkara aftan á dystin, tá føldi eg, sum var eg púra tómur innan. Øll luftin fór úr mær, tá eg kom inn í gongina
hevur ikki umrøtt tað, tí tey hava ikki havt fund enn. – Eg dugi ikki at síggja, hví vit skulu renna aftan á ES og Noreg eftir hvat tey halda. Har er einki ítøkiligt um hasi skipini, og hava vit einki ítøkiligt
t.d. fingið dómaraeygleiðarar, sum fylgdu við og aftan á góvu eina evaluering av dømingini. Eitt annað hugskot hevði kanska verið, at dómararnir aftan á dystin fingu videoupptøkur ? í dag verða so at siga [...] út úr kappingini heima í Viborg, og so fóru vit at tosa um, at eg kundi fara til Føroya einaferð aftan á jól. Meiningin var upprunaliga, at eg skuldi vera alt kappingarárið 1996/97, men í januar 1997 kom [...] mánaðin, tá eg ikki kendi nakran og ikki skilti málið. Eg visti ikki, hvat eg var komin til, men aftan á tað gekk framá, og nú trívist eg væl, sigur hon. Góð móttøka Fyrstu ferð Lotte Sørensen spældi við
men hann vil hava tað avgreitt so skjótt sum gjørligt. Spurdur um vit kunnu vænta ein niðurstøðu aftan á kreppufundin hjá Javnaðarflokkinum nú klokkan 13, so er svarið nei. – Onkur kalla tað ein kreppufund
bleiv sjúk. Harafturat át eg hampiliga sunnan mat. So tað var ringt at læra kroppin at kenna aftur aftan á alt hetta, sigur Ruth á Plógv. - Í fyrstuni livdi eg í einum støðugum ótta, um eg nú fór at blíva
kubbi bleiv fullur, men um vit fingu nakað serligt fyri stríðið, fekk eg ongantíð at vita. Vit lógu aftan fyri eitt norskt verjuskip, og har gekk alla tíðina ein vaktarmaður við riflu aftur og fram á bryggjuni