vit høvdu saman. Okkara bøn er, at tú Aja, Inga og Elisabeth og mugu finna troyst hjá Honum, sum er Gud alra troystar. Æra verður minnið um vinmannin, Andrias. Emil, Petur Juul og Poli.

hvussu stóð til. Læknin, sum var dani segði »vi mister ham«, tølini vóru ikki góð, og tá segði tú við Gud, at um tú vilt taka lív, so tak mítt. Tá fóru øll tølini upp aftur og eg kom fyri meg aftur og bleiv

møtast aftur. Má Gud styrkja og verja mostur, Teddy gubban, Angilie, Jan og Erolf. Dagsarbeiðið hjá Leon Gunnar endað er, sum hann, ver trúgvur alla tína ferð; hans unga likam kundi hvílu fá. Gud stilla kann [...] hvørt hjartans djúpa trá. Til síðsta farvæl og hvíl í friði her, títt sakn er stórt ímillum tíni her; Gud troysti tann títt hjarta hevði kær, Hann eina veit hvat okkum gagnligt er. Elin

at fara víðari, og Stefan hevur spurt so ofta, hví abbi skuldi doyggja. Man hevur einki svar, men Gud vildi nokk hava babba heim nú, hansara tíð var at enda komin. Eg havi verið glað fyri, at babba hevur

elegant – men øgiliga komiskt! Takk fyri tað. Tú livdi eftir bønini, ið verður so nógv nýtt í A.A. “Gud gev mær sálarfrið at góðtaka tað, ið eg ikki kann broyta. Mót til at broyta tað ið eg kann, og vísdóm

samfelagnum. Takk, at tú kundi rúma so nógvum, og lata so nógv av tær. Pengar var onki at skriva heim um. Gud viti skilið, um tað ikki var fyri mammu, ið altíð vendi hvørjari krónu. Tú hevði lisið nógvar bøkur

okkara álit á Jesus. Vit koma øll at savnast aftur. Í Jóhs. 3,16 stendur soleiðis: "Tí so elskaði Gud heimin, at hann gav Son Sín, hin einborna, fyri at hvør tann, ið trýr á Hann, skal ikki fortapast,

vit oftani verða fýra ommusynir í songini. Omma var eisini tann, ið vísti okkum á Guds leiðir, fortaldi okkum um Guds orð, og var tað mest saman við henni, at vit hoyrdu um evangeliið. Tá vit vóru lítlir

Der at leve Der at bo I en evig Fryd og ro Lad mig altid elske dig Du som beder godt for mig Gud vær min ven Gud hør min bøn Og det for Jesus skyld Eg befalli meg í Jesu hond Lív og likam, sjel og ond Í hesi

mamma og pápi fingu eitt virðuligt lívs kvøld. Skriv dig, Jesus på mit hjerte, du min konge og min Gud! at ej lyst, ej heller smerte deg formår at slette ud! Denne indskrift på mig sæt : Jesus udaf Nazaret