Petur Mohr Dam og aðrir leiðandi javnaðarmenn høvdu sitið í fundarhølinum og arbeitt. Tað var eitt Guds undur, at eingin mannskaði hendi.! Menn hildu ein lítlan arbeiðssteðg, har teir vóru farnir niðan
Olsen sat á formanspallinum, og hann helt ikki, at tað var átaluvert at svørja soleiðis við Guds navni av tingsins røðarapalli. – So tá løgmaður kann, so kunnu hini væl saktans eisini...
neyðugt við disiplin. Um ikki tað er disiplin, togar tað eisini leguna niðureftir andaliga. Gud er eisini ein ordans Gud, og eg trúgvi eisini, at hann ynskir skil og ordan í. Koma til trúgv á Jesus Hóast ak [...] leguni, er tó heilt greitt, hvat er høvuðsendamálið við leguni. ? Høvuðsendamálið er at geva børnunum Guds orð við tí fyri eyga, at tey koma á trúgv á Jesus. ? Vit hava bíbliutímar um morgunin. Fyri tey yngru [...] barnamøti. Andakt er fyri hvørjum liði sær inni á kømrunum. Sjálvt um høvuðsendamálið er at bera børnunum Guds Orð, so verður eisini annað gjørt á leguni. John heldur tó ikki, tað ber til at siga, at Zarepta hevur
bókini eru barnavinarligar bønir, sum kunnu vera við til at venja børnini at biðja til Guds og minna tey á, at Gud ansar øllum heiminum, og hvørjum einstøkum. Her eru bønir til ymiskar umstøður og til serstakar [...] við uppgávum og spølum, sum seta ferð á hugflogið. Hetta er ein spennandi háttur at læra søguna um Guds fólk. Bókin er ætlað børnum upp til 10 ára aldur, og er væl egnað til kristniundirvísing í skúlunum
kristnari fjøld, tí alt skal verða so diskret. Men eg kann bara siga, at eg lati mínar pengar til Gud, sigur hann. Alt í einum byrjar hann at synga eina sang, og alt loypir á føtur. Fólk taka undir við [...] tíðina okkurt. Tað er fullkomiliga øðrvísi enn ein gudstænasta, men málið er tað sama. Tað snýr seg um Gud, um at umvenda fólk og styrkja tey í trúnni. Og so bilar tað einki, um tað rulla nøkur oyru niður í
endaði við felagssanginum, sum vanligt er á øllum samfelagsstevnum í brøðrasamkomunum í Føroyum, “Gud við tykkum inntil næstu ferð.” Kanska verður næstu ferð heima í Himli?! Poul Jóhan Djurhuus
vit tíðliga lærdu. Alt tykkum at takka sum við okkum vóru. Góða mamma og babba hjartaliga tillukku Gud signi tykkum. Børnini
heppið, sigur Hanus G. Johansen, ið heldur hetta vera við til at skapa eina fanatismu, har bert ein gudsfatan er møgulig. – Tað eru milliardir av fólkum í heiminum, og tey hava allar møguligar gudar. Tú
honum eitt skriv. Vit blivu so førd ígjøgnum, uttan armbond, frammanfyri einari undrandi mannamúgvu. Gud viti, hvørji tey hildu hesi fólkini verða, sum bara kundu spáka ígjøgnum uttan armband, og so ikki
keyptu tey hús á Norðoyri. Og tað hava tey ikki angrað. Nógv betur í Føroyum Húsini standa mitt í Guds fríu náttúru, tætt við fjøru, sjógv og haga. Útsýnið er gott, hvar enn tú hyggur. At hyggja út gjøgnum [...] býi sum Odense, ið telur um 300.000 fólk, heim á Norðoyrar, har 70-80 fólk búgva. Her tosa øll um Gud Katrin er ein sera skilagóð genta, og hon dugir væl at seta orða á sínar hugsanir. Sjálvt um hon bara [...] ávegis í bilinum, og útvarpið var frá, segði hon við mammu sína, at í Føroyum hoyra vit allastaðni um Gud. Katrin ynskti sær so hjartaliga kaninir og ein dagin, hon var á bókasavninum við skúlaflokkinum, lænti
