aftur kunnu hótta meistaraliðið úr Klaksvík. Móttøkan alt ov vánalig Fyrst í dystinum var einki sum bendi á, at munurin skuldi gerast so stórur. Liðini byrjaðu ikki so ógvusliga, og tað tók Mjølni eina løtu

. Á pappírinum vóru bæði liðni favorittar at vinna, og eftir fyrra dystin ? tann hjá kvinnunum ? bendi einki á, at hetta stóð til at vika. Kvinnurnar vunnu tryggan sigur, og í veruleikanum var ongantíð

Ársins sett Dráttur helt á í 3. setti, har tær høvdu slept í 2. setti. Alt gekk sum eftir ánni, og alt bendi á, at hetta settið fór at vera vunnið lættliga. Dráttur dró frá alla tíðina, og einaferð var støðan

av fólkaligum siðum og ímyndingum, sum savnaði fólki úteftir í einfalda gleði, so fólkið ístaðin bendi inneftir í einfaldis samansjóðing, so samfelagið í roynd og veru er eitt andarliga og heimspekisliga [...] nasistarnir sýndu ein ávísan áhuga í, men Grundtvík var demokratiskur. Orsøkin til at eitt rák, sum bendi innyvir, seinni førdi til kríggj, var at týsk hugsan serliga aftaná Fyrra heimsbardaga, tikin up av

enn 70 mál vórðu skotin, og av hesum átti VB tey flestu - 40. Fyrra hálvleik var tó ikki nógv, sum bendi á, at talan skuldi gerast um nakran tryggan sigur til VB. Kyndil fylgdi alla tíðina væl við, men beint

gera álvara burtur úr hóttanini, og fyrstu løtuna av dystinum sunnudagin var heldur ikki nógv, sum bendi á, at so skuldi verða. Fyrstu løtuna gekk so hampuliga javnt á, men um miðjan hálvleikin skrædnaði

hjá Katrin á Neystabø hevur økt munandi um skothóttanina, og sigurin móti Stjørnuni fyrr í vikuni bendi eisini á, at viljin til at vinna so avgjørt er til staðar hjá teimum bláu. Eingin løtt uppgáva Tað

vikuskifti, men ÍF vildi tað øðrvísi. Mjølnir var favorittur Fyrst í kappingarárinum var einki sum bendi á, at ÍF skuldi enda ovast. Tá vóru tað serliga Mjølnir og Fram, sum dystaðust um oddasessin. Mjølnir [...] í jólafrí á odda, og sjálvt um munurin ikki var so stórur niður til hini liðini, so var nógv sum bendi á, at tað fór at eydnast Mjølni at vinna enn ein meistaraskap. Liðið spældi væl, og teir høvdu eisini

givið strandingum ein avgerandi fyrimun. Frstu løtuna av dystinum sunundagin var tó ikki nógv, sum bendi á, at talan var um sama lið, sum júst hevði bast komandi meistarunum. John Petersen og Sveinbjørn

at serliga Mjølnir tók seg langt fram. Í steðginum var tað tí Mjølnir, sum lá best fyri, og nógv bendi á, at gullið var á veg ?heim? aftur. ÍF hevði tó stóra framgongd í fyrru hálvu, og teir tóktust at