frið til bara at vera til staðar, har eg nú einaferð eri, sigur Olaf, sum seinastu mongu árini hevur búð og arbeitt sum yrkissjónleikari í Danmark. Lopfjølin Tankarnir hjá Olaf leita meir enn 20 ár aftur

runnu saman í eina eind, sum føldist tung og nívandi, sum vildi tað slúka ein. HJÁ EINUM sum hevur búð í Havnini í nítiárunum kann tað tykjast merkiligt at lata hugan reika aftur til fimti- og sekstiárini

tænastustað. Í Mjørkadali er mjørki 270 dagar um árið. Sjálv barakkin, har menn fyri tað nógva hava búð, er ikki meira enn 15 km.frá høvuðsstaðnum. Men til jarntjaldið og múrurin fullu í 1989-1990 varð alt

tær góðu upplivingarnar fram um tær verru, sigur Friðrika, sum skýrir seg sjálva optimist, ið kundi búð allastaðni. Treytað av, at hon hevur tað, ið hon rópar sítt egna, og at børnini trívast. Og sjálvbodna

doyði. Hann var dani. Mamman er norsk. Og Ronnie? Ja, hann er føroyingur og kundi ikki hugsað sær at búð aðrastaðni enn her, tá tú spyrt. ? Mamma bleiv jú forlovað uppaftur. Tað er tann typiska søgan um postboðið

miðalgóðan áleypara. »I will send you a DVD-copy tomorrow.« 32 ára gamli havnarmaðurin, sum hevur búð í jútlendska høvuðsstaðnum í nøkur ár, hevur seinasta árið havt eitt óvanligt arbeiði. Hann er vorðin

mamman var Marita Kjølbro, sum giftist í Danmark. Niklas er uppvaksin í Danmark, men hann hevur eisini búð eitt ár í Føroyum sum smádrongur í 1989, og tá gekk hann í skúla í Venjingarskúlanum í Havn. – Eg føli

Mærsk á Esplanaden í Keypmannahavn. Hans Jacob tók studentsprógv á Kambsdali Í 1998. Familjan hevur búð í Klaksvík øll árini og Margit og Bo eru partur av tí lærarahópi, sum hevur verið kjarni á skúlunum

og í Miðeystri. Jotam Confino er hálvur dani/hálvur ísraeli, hann er uppvaksin í Danmark men hevur búð tey seinastu árini í Ísrael. Hann er javnan at síggja, sum viðmerkjari á stórum tíðindarásum eins og

Kirkju í Fugloy. Føðingardagurin varð hildin í virkishúsinum Smæran í Klaksvík. MieBeth hevur í mong ár búð á Sambýlinum á Heygnum. Hon var nevnliga ein av teimum fyrstu, sum búsetti seg á sambylinum, tá heimið