fyri einki. Hetta hús, sum vit góvu navnið Stinuborg, bleiv nú samlingspláss fyri okkum vinmonnunum, t.d. Michael í Dávastovu, Niels á Krákusteini, Óla Jákup í Horni, kollfirðinginum A. E. Djurhuus, Símun

mildari enn søgurnar í »Dóttur av Proteus« og mangan merktar av sorgblídni, og tað svíðandi bit, sum t.d. var í »Undir tínum veingjabreiði«, er ikki til staðar her. Ein tráður í teimum flestu søgunum er ein

hesum brøvum. Fyrsta brævið verður sent úr Føroyum, har Johan er heima í farloyvi. Hann skrivar: p.t. Thorshavn 30.1 1899 Kære Poul Tak for dit Brev fra i Efteraaret. Ja, nu begynder min Permissoner (farloyvi) [...] Stuttligt at koma saman við Grønlands Johan Umanak 12. April 1900 Kjære Poul! Tak for dit Brev af 24.2. d.a. Det var et fornøjeligt besøg vi, helt uventet, fik fra Jakobshavn. Især den Præstemand er en gemytlig

“Riddarin” tók umleið 350 skippund (á 160 kg, 56 tons) av saltfiski. Til hendan fisk brúktu teir umleið 45 t. av salti, sum teir høvdu við úr Føroyum. Hetta var triði túrur hjá teimum hetta árið. Tann fyrsta vóru [...] verður greitt frá, at líkið av skiparanum Mortani ikki varð funnið. Men seinni verður armurin funnin. D. J. við Heyggj hevði í Dimmalætting 10. oktober 1987 hesa frásøgnina um, hvussu hetta bar á: Mortan

Hetta summarið var ikki farið í Ravnsoynna at rógva út frá landi. Tað var Arbejdernes Travlerdrift (A.T.) á Tvøroyri, sum átti Marité. Hon var bygd í Frankaríki og var trýmastrað skonnart. Hon var eitt vakurt [...] seksæring frá Johan í Hoyvík. Tað var ein bátur, sum Kjartan Mohr hevði bygt. Hesin bátur fekk navnið Ina D. eftir konu Lars. Tá ið Lars ikki orkaði at hava hann longur, seldi hann bátin til Fredrik Hansen í

setti hann ljósið undir skeppuna, men helt møtir umborð fyri manningini, og tá tað varð farið í land, t.d. í Íslandi, so leitaði hann altið upp ein møtisal so hann og aðrir av manningini kundu fara á møti

av týskum flogfari á Klaksvík og søkkur. Hon verður tikin uppá land og fær eina rættiliga umvæling t.d. nýggjan motor og verður gjørd um til trolara. Tað var heldur ikki so nógv trolfólk at fáa. So John

vørurnar ikki sum fyrr.? ?Á nei, ikki knívar, men høvdu tygum ein lut, sum var bogaður og flatur - sum t. d. sum ein lagkøkuskeið....? Gøtuseljarin var longu í ferð við at róta í knýtinum. Tók lutirnar upp

drukku seg í hel. Oyruni og eyguni full av undrinum í kirkjuni. Mentan - ja, eitt slag. Høgni TURIÐ D. HENTZE: filmurin ?Festen? í Sjónvarpinum: "Festen" hjá Søren Vinterberg haldi eg man vera tann filmur [...] looks far away.? Servitrisan er kanska gentan frá 66, tí hann sigur, tá hon biður seg tekna seg, ?I don?t do sketches from memory.? Men sjálvur er hann fremmandagjørdur frá henni. Hann snýkir seg út á gøtuna