nýggjur og á hesum støðinum óroyndur maður, sum fær møguleikan, og satt at siga stúra vit ikki fyri hesum, tí nýggi maðurin hevur í 1. deild víst, at vit skulu rokna við honum, sigur liðformaðurin og h
hann siga okkum okkurt áhugavert, hann sjálvur hevur verið úti fyri, er sjálvsagt einki í vegin fyri hesum. Hann er nú heldur gamal, langt uppi í hálvfjerðsunum, men andsfrískur er hann sum fyrsta dagin
sínar felagar í mótstøðurørsluni. Av tilvild fekk Poul eisini møguleika fyri at kopiera tekningar av hesum verjuskansum. Hann tók tær við sær, tók so kopi og legði so frumritini aftur, uttan at nakar
sínar felagar í mótstøðurørsluni. Av tilvild fekk Poul eisini møguleika fyri at kopiera tekningar av hesum verjuskansum. Hann tók tær við sær, tók so kopi og legði so frumritini aftur, uttan at nakar
mótstøðurørsluni, og boðaði nasistunum frá. Til alla lukku komu teir kortini heilskapaðir burtur úr hesum vanda. Sigmund segði, at hann royndi at spæla róligur, og at hetta helst var orsøkin til, at hann
stuttliga við at skriva um søgu er, at ein søga ofta førir eina aðra við sær. Tað er tað, sum er hent í hesum førinum. Tann 17. februar var í røðini Hendur ið Sleptu ein frásøgn um Johonnu Thominu Joensen
til Seyðisfjarðar fyri 10 krónur fyri mannin. Umframt hetta skuldu vit gjalda havnargjaldið. Hesum tóku vit gleðiliga av. Tað var beinanvegin byrjað at føra umborð, men tað var ikki liðugt fyrr
veg til Reykjavíkar við sjúkum manni. Sum oftast fingu burturgingnu fiskimenninir váta grøv, men í hesum førinum komu 14 lík upp á land, og tey vórðu jarðað í gamla kirkjugarðinum í Reykjavík. Menninir
komu tey fram til Haifa, og so var sloppið. Fyri nøkrum árum síðani varð skipað fyri eini samkomu av hesum jødum saman við teirra bjargingarmonnum, og var hetta eisini ein minnilig stund. Seinni kom Egyptaland
at eg onkuntíð varð boðin innar. Hetta skuldi vera so uttan mun til, hvørji hús vit komu inn í. Í hesum túni búði eisini Andras Jacobsen (Dia við Stein). Tað var eisini her, at presturin Lukas Debes
